گروه اقتصاد و مدیریت دارو، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده: (12 مشاهده)
زمینه و هدف: مکملهای غذایی ورزشی ترکیباتی هستند که به طور معمول در رژیم غذایی یافت میشوند و فاقد خاصیت دوپینگ هستند. امروزه مصرف انواع مکملهای ورزشی در میان ورزشکاران، بهویژه بدنسازان، بیش از هر زمان دیگر مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این پژوهش، مطالعه و بررسی الگوی مصرف مکملهای غذایی ورزشی در میان ورزشکاران باشگاههای بدنسازی شهر تهران است. روش: جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه ورزشکاران باشگاههای بدنسازی شهر تهران در سال 1401 بود. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامه محققساخته بود. بر اساس روش نمونهگیری خوشه ای، پرسشنامه میان 360 نفر به عنوان نمونه آماری شد و توزیع با نرخ پاسخدهی 4/90 درصد توسط ورزشکاران تکمیل گردید. پس از ورود دادهها به نرمافزار، تحلیلها با استفاده از آزمونهای آماری توصیفی و استنباطی انجام شد. یافتهها: الگوی مصرف روزانه 1 بار به عنوان پرتواترترین الگوی مصرف و مکملهای پروتئینی، پرتواترترین مکمل مصرفی بین بدنسازان بودند. بین موقعیت جغرافیایی و میانگین دفعات مصرف مکملهای پروتئینی، افزایشدهنده انرژی، آمینواسیدی، کاهشدهنده وزن و پرههورمون تفاوت معناداری مشاهده شد. همچنین، بین موقعیت جغرافیایی و انتخاب نشان تجاری ایرانی یا خارجی مکملهای غذایی پروتئینی، کربوهیدراتی، افزایشدهنده انرژی، آمینواسیدی، کاهشدهنده وزن و پرههورمون نیز تفاوت معناداری وجود داشت. افزون بر این، بین کل هزینههای ماهیانه ورزشکاران و انتخاب نشان تجاری ایرانی یا خارجی مکملهای پروتئینی، کربوهیدراتی، انرژی، آمینواسیدی و پرههورمون رابطه معناداری گزارش شد. نتیجهگیری: یافتههای این پژوهش بر ضرورت توجه بیشتر به مشاوره تخصصی در حوزه تغذیه ورزشی و مصرف مکملها، بازنگری در سیاستگذاریهای مرتبط با دسترسی به مکملها و تقویت نظام نظارتی در این حوزه تأکید دارد.
