ممتاز بیماریهای گوارش، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، تهران، ایران
چکیده: (14 مشاهده)
بند چ ماده ۷۳ قانون برنامه هفتم توسعه، با الزام سازمانهای بیمهگر پایه به تخصیص حداقل ۵ درصد از اعتبارات سالانه به مداخلات پیشگیرانه و ارتقای سلامت، فرصتی تاریخی برای تحول در نظام بیمه سلامت ایران فراهم کرده است. این مقاله با هدف تبیین راهبردهای بهرهبرداری عالمانه از این فرصت با ترازیابی جهانی و پرهیز از تکرار اشتباهات، به بررسی چالشهای موجود و ارائه راهکارهای مبتنی بر شواهد میپردازد. با مرور انتقادی مستندات و با تأکید بر لزوم اتکا به شواهد مستقیم، توجه به هزینههای فرصت، و بهکارگیری نوآوریهای دیجیتال و اقتصاد رفتاری، چارچوبی برای اجرای اثربخش و عادلانه این قانون پیشنهاد میشود.
