گروه علوم اجتماعی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده: (22 مشاهده)
زمینه و هدف: موضوع سلامت و فرهنگ، ارتباطی تنگاتنگ با یکدیگر دارند. این پژوهش با هدف چرایی و چگونگی کاربست انسان‌شناسی پزشکی و فرهنگی در شناسایی عوامل بیماری سرطان گوارش در قوم ترکمن انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع بنیادی_ کاربردی، با رویکرد کیفی است و از پارادایم (paradigm) تفسیری پیروی می‌کند. ابزار گردآوری اطلاعات مطالعات اسنادی و روش‌های مردم‌نگاری(مشاهده و مصاحبه نیمهساختاریافته) با متخصصان، مطلعین محلی و برخی ساکنان منطقه ترکمنصحرا تا حد اشباع نظری صورت گرفت. یافته‌ها: حاکی از تشخیص نظام باورها به‌عنوان شرایط علت و نظام تغذیه به‌عنوان شرایط مداخله‌گر در روند شیوع و عدم غربالگری، پیشگیری و درمان مؤثر بود. در این میان بر ساخت سه انگاره تقدیرگرایی، رنج‌های مقدس و شفا عناصر شکل‌گیری این رویکرد تشخیص داده شد. نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از آن بود که دانش انسان‌شناسی می‌تواند در تعامل با پزشکی از دو منظر در نظام سلامت مؤثر باشد. نخست ارائه راهبردهایی برای درک مسئله بیماری و تبیین رفتارهای منجر به بیماری و تسهیل در ورود زیستپزشکان به حوزه مورد مطالعه و درمان، دوم دریافت ریشه‌های فرهنگی که زمینه‌ساز بروز رفتارهای خطرساز در مورد بیماری می‌شوند و ایجاد زمینه تغییر روایت سبک زندگی مردمان در راستای حذف رفتارهای پرخطر و ایجاد زمینه‌های به‌زیستی.
