زمینه و هدف: مطالعه بازنشستگی ورزشکاران حرفهای و پیامدهای ناشی از آن در سالهای اخیر، مورد توجه محققان قرار گرفته است. نظارت بر بیماری و مطالعات اپیدمیولوژیک یکی از عناصر اساسی تلاشهای همه‌جانبه برای محافظت از سلامت ورزشکاران میباشد. روش: پرسشنامه محقق ساخته به منظور ثبت بیماریهای عضلانی- اسکلتی در رشتههای ورزشی والیبال، فوتبال و بسکتبال استفاده شد. در این پرسشنامه بیماریهای عضلانی- اسکلتی مهم و شدید براساس اولویت ثبت شد. ثبت بیماریها با توجه ناحیه و نوع بیماری بود. یافته‌ها: میزان بیماریهای عضلانی- اسکلتی به ازای هر 1000 ساعت تمرین در بین گروههای مورد مطالعه نشان داد ورزشکاران پیشکسوت بسکتبال به ازای هر1000 ساعت تمرین(30/1±40/2)، کمتر از ورزشکاران والیبال(17/1 ±46/3) و فوتبال(84/0±98/3)، دچار بیماریهای عضلانی- اسکلتی بودند. شایعترین ناحیه بیماری در هر3 رشته مورد مطالعه زانو بود(4/9 درصد کل بیماریهای ثبت شده). همچنین دردهای عضلانی- اسکلتی به عنوان شایعترین بیماری در ورزشکاران نشان داده شد(69/15درصد کل بیماریهای ثبت شده). نتیجه‌گیری: تغییراتی که با افزایش سن در ساختار عضلانی- اسکلتی افراد بوجود میآید میتواند افراد را مستعد بیماریهای عضلانی- اسکلتی کند و این احتمال در افرادی که به ورزش سالمندان میپردازند بیشتر از سایر افراد است. با توجه به اینکه جمعآوری دادههای مطالعه حاضر شامل 2 سال از همه‌گیری بیماری کرونا بود، این امکان وجود دارد که این امر بر روی نتایج حاصل از پژوهش اثر داشته و تغییراتی را در نوع فعالیتها و حتی سبک زندگی ورزشکاران بوجود آورده باشد. از اینرو این نیازمندی برای مطالعه بر روی اپیدمیولوژی بیماریهای عضلانی- اسکلتی در دوران پس از کرونا احساس میشود
