گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
چکیده: (۱۱۵۶ مشاهده)
زمینه و هدف: فعالیت بدنی با کاهش عوامل خطرزا، نقش حفاظتی در برابر بیماریها ایفا میکند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر دو نوع تمرین تناوبی شدید (HIIT) و هوازی تداومی بر عملکردهای ریوی و قلبی تنفسی کشتیگیران بهبود یافته از بیماری کرونا میباشد. روش:این پژوهش به روش نیمه تجربی و کارآزمایی بالینی به صورت پیش آزمون و پس آزمون انجام شد. بر این اساس با استفاده از جدول مورگان، 45 نفر برای شرکت در جلسه توجیهی دعوت شدند و به طور تصادفی در سه گروه آزمایشی به صورت: گروه آزمایشی 1 (تمرین هوازی تداومی 15 نفر)، گروه آزمایشی 2 (تمرین تناوبی با شدت بالا 15 نفر) و گروه کنترل 3 (بدون تمرین 15 نفر) قرار گرفتند. یافتهها: پژوهش حاضر نشان داد که تفاوت معناداری در متغیرهای FVC، FEV1، PIF، فشار خون سیستولیک، فشار خون دیاستولیک، ضربان قلب، زمان رسیدن خستگی، VO2max و مقیاس درک فشار بین سه گروه وجود دارد؛ اما در متغیر VC تفاوتها بین سه گروه معنادار نبود. همچنین مشخص شد که بین میانگین متغیرهای مورد مطالعه در گروه 1 و گروه 2 پژوهش در پس آزمون نسبت به پیشآزمون تفاوت معناداری وجود دارد، که این امر در گروه تمرینات تناوبی شدید در مقایسه با تمرینات تداومی بیشتر است. نتیجهگیری: با توجه به اثرگذاری و بهبود در شاخصهای آمادگی جسمانی تمرینات تناوبی با شدت بالا در مقایسه بالا تمرینات تداومی، میتوان تمرینات تناوبی با شدت بالا را به عنوان یک گزینه مناسب برای بهبود آمادگی قلبی تنفسی و عملکرد ریوی به عنوان یک استراتژدی بهبود سلامتی بهکار گرفت.
Jalilian A, Mohammad Zamani T, Kazemizadeh V. The Effect of Sports Training on Physiological Functions of Wrestlers in the Post-Covid Era. Iran J Cult Health Promot 2023; 7 (2) :346-352 URL: http://ijhp.ir/article-1-675-fa.html
جلیلیان علی، مجمد زمانی تورج، کاظمی زاده وحید. تأثیر تمرینات ورزشی بر عملکردهای فیزیولوژیکی کشتیگیران در پسا کرونا. نشريه فرهنگ و ارتقاء سلامت. ۱۴۰۲; ۷ (۲) :۳۴۶-۳۵۲