زمینه و هدف: نقش و اهمیت آموزش بهداشت فردی از سنین کودکی در مدارس و بهویژه در شرایط خاص شیوع بیماریها اهمیتی دوچندان خواهد داشت. بنابراین هدف پژوهش حاضر اعتبارسنجی آموزش بهداشت فردی در مدارس ابتدایی در شرایط کرونا بود. روش: تحقیق حاضر از نوع تحقیقات آمیخته (کیفی- کمی) بود. جامعه آماری شامل تمامی مراقبان سلامت و معلمان ابتدایی در سال تحصیلی 1399 تا 1400 شهرستان خمینیشهربود. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و تا حد اشباع نظری حجم نمونه 16 نفر انتخاب شدند. ابزار جمعآوری اطلاعات در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختاریافته و در بخش کمی پرسشنامه محقق ساخته با ضریب پایایی 0/97 بود. تحلیل مضامین کیفی، ترسیم شبکه مضامین و مدل مفهومی با نرمافزار MAXQDA10 انجام شد.در بخش کمی برای اعتبارسنجی از ضریب توافق سنج لاوشه (CVR) استفاده شد. یافتهها: 34 مضمون در سه زمینه روشهای آموزش بهداشت فردی، موضوع و محتوای آموزش بهداشت فردی و اهداف آموزش بهداشت فردی استخراج گردید. 12 مضمون در زمینه روشهای مؤثر مستقیم و غیرمستقیم آموزش بهداشتی فردی در مقطع ابتدایی بود. 11 مضمون در زمینه موضوع و محتوای آموزش بهداشت فردی محیط زندگی، فردی، لباس، بدن، دستها، چشمها، موی سر، دهان و دندان، پیشگیری از بیماریها و آموزش ورزشهای جسمی استخراج گردید. از 34 مضمون نیز 11 مضمون در زمینه اهداف آموزش بهداشت فردی بود. همچنین نتایج اعتبارسنجی توافقسنج لاوشه (CVR) تمامی مضامین اصلی بالاتر از 49/0 را تأیید کرد. نتیجهگیری: مدل طراحی شده میتواند راهنمای معلمان و مراقبان سلامت مدارس ابتدایی در ارایه آموزش بهداشت فردی مؤثرتر به دانش آموزان باشد.