مشاور دبیرخانه شورای عالی سلامت و امنیت غذایی کشور، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، تهران، ایران
چکیده: (1691 مشاهده)
زمینه و هدف: در دوران همهگیری کووید-19 امنیت غذایی بخصوص در کشورهای درحال توسعه کاهش یافته است و آثار سوء آن بر سلامت مردم این کشورها نمودار شده است. هدف این مقاله جلب توجه سیاستگذاران و دستاندرکاران برای درک واقعیتهای زمینی-زیستی و مخاطرات رو به تزاید ناامنی غذایی خصوصا در دوره همهگیری بر سلامت و امنیت ملی در جهت اقدام مناسب است. در این نوشتار به نقش حکمرانی و سطوح مختلف سیاستگذاری در ارتقای امنیت غذایی پرداخته میشود. روش: این مقاله با روش بررسی ادبیات حیطه مورد نظر Scoping Review و برداشت آزاد Free perception از مستندات علمی و گزارشهای سازمانهای بینالمللی به همراه تلخیص و ترجمه و تحلیل تهیه شده است. یافتهها: عوامل مؤثر بر ناامنی غذایی مانند چالشهای زیست محیطی، سیاسی، اجتماعی، رشد جمعیت و همهگیری کووید-19در روند جهانی امنیت غذایی معرفی شده است.مسایل مبتلابه کشورهای در حال توسعه در موضوع امنیت غذایی بحث شده و سیاستهای راهبردی توسعه امنیت غذایی در کشورتحلیل شده است. نتیجهگیری: جهان به سمت ناامنی غذایی بیشتر در حرکت است و همهگیری کووید-19 این روند را تشدید کرده است. کشورهای در حال توسعه با ریسک ناامنی غذایی بیشتری در آینده مواجه خواهند شد. امنیت سلامت نیازمند امنیت غذایی است و به منظور دستیابی به امنیت غذایی به همافزایی و انسجام بیشتر در تدوین و اجرای سیاستها در بخشهای مختلف نیاز است که توسط سرمایهگذاریهای استراتژیک بیشتری از دو بخش دولتی و خصوصی میبایست پشتیبانی شود. پیش نیاز امنیت غذایی، امنیت آب است و کشور ما برای عبور از بحرانها و تأمین حکمرانی امنیت غذایی، امنیت آب و امنیت سلامت نیازمند درک عمیق امنیت همبسته نظاممند و ایجاد انسجام سیاستی است.
Bohlogi H. Food Security and Nutrition Policies in the World and in Iran: View on the Impact of the Covid-19 Epidemic Challenges. Iran J Cult Health Promot 2022; 6 (1) :149-156 URL: http://ijhp.ir/article-1-558-fa.html
بهلولی حمید. سیاستهای امنیت غذایی و تغذیه در جهان و ایران: با نگاهی به تأثیر چالشهای همهگیری کووید-19. نشريه فرهنگ و ارتقاء سلامت. 1401; 6 (1) :149-156