|
انستیتوپاستور ایران در قرن دوم فعالیت، نگاهی به تاریخچه پیدایش یک مؤسسه مهم تمدنی بهداشتی- درمانی کشور
|
فرید قاسملو   |
| عضو گروه حکمت- طب سنتی و طب دوران تمدن اسلام و ایران فرهنگستان علوم پزشکی، تهران، ایران |
|
|
چکیده: (1602 مشاهده) |
زمینه و هدف: سال 1399 یکصدمین سالگرد راه‌اندازی انستیتو پاستور ایران بوده است و به این بهانه کوشیده‌ایم نشان دهیم این مؤسسه مهم بهداشتی- درمانی کشور به مثابه یک مؤسسه تمدنی بهداشتی- درمانی کشور اکنون تبدیل به یک سنت علمی در کشور شده و در پرتوی این سنت می‌تواند، و باید اقداماتی مؤثرتر در زمینه بهداشت و درمان کشور از خود نشان دهد.
روش: این مقاله یک پژوهش تاریخ‌محور است که می‌کوشد در قالب داده‌های کتابخانه‌ای به بسط یک نظریه با عنوان «مؤسسات تمدنی بهداشت و درمان کشور» بپردازد. این مقاله نخستین خروجی درباره این نظریه است.
یافته‌ها: براساس ساختارشناسی انستیتو پاستور تهران، می‌توان به این نتیجه رسید که براساس یک رویکرد تدریجی اما جامعه نگر، این مؤسسه درطول زمان و در پاسخ به نیازهای اجتماعی دچار تغییر ساختار شده است. این موضوعی است که به عنوان یک الگوی تاریخی لازم است بیش از پیش بدان پرداخته شود.توجه به نیازهای اجتماعی اما در عین حال توجه به آینده و تمرکز بیشتر بر روی موضوع آینده پژوهشی در عرصه بهداشت و درمان کشور،به عنوان یک الگوی اولیه برای ساختار بعضی مؤسسات تمدنی بهداشت و درمان کشور ضروری به نظر می‌رسد.
نتیجه‌گیری: انستیتو پاستور تهران در پی کشتار آنفلوانزای 1918 در ایران و در پی یک درخواست اجتماعی پایه‌گذاری شد. بررسی‌ها نشان می‌دهد بسیاری دیگر از مؤسسات تمدنی کشور نیز در پرتوی گونه‌ای از همین درخواست‌های اجتماعی پدید آمده‌اند. اکنون این مؤسسه وارد دومین قرن فعالیت خود شده و با تکیه بر این سنت علمی از آن توقع می‌رود با نگاه به آینده بتواند نقش مهمی در پژوهش‌های عرصه سلامت کشور داشته باشد. |
|
| واژه‌های کلیدی: انستیتو پاستور ایران، تاریخ پزشکی |
|
|
متن کامل [PDF 467 kb]
(362 دریافت)
|
نامه: اصيل |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1400/6/31 | پذیرش: 1400/6/31 | انتشار: 1400/6/31
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
