|
بررسی مؤلفه‌های تحول نظام سلامت در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
|
| محمد عظیمی |
|
|
|
چکیده: (1966 مشاهده) |
زمینه و هدف: قانون اساسی، سلامت را حقی همگانی می‌شمرد و برخورداری از یک زندگی سالم، مولد و با کیفیت، توأم با طول عمر قابل قبول و عاری از بیماری و ناتوانی، حقی است همگانی که مسئولیت و تولیت آن برعهده دولت‌ها است و پیش‌شرط تحقق توسعه پایدار است. بنابراین هدف این پژوهش بررسی مؤلفه‌های تحول نظام سلامت در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران است.
روش: در این مطالعه توصیفی از روش تحلیل محتوا استفاده شده است. ابزار پژوهش "آنتروپی شانون"(Shanon Entropy) بود که پردازش داده‌ها را در بحث تحلیل محتوا با نگاه جدید و به صورت کمی و کیفی مطرح می‌کند. آنتروپی در تئوری اطلاعات، شاخصی است برای اندازه‌گیری عدم اطمینان که به وسیله یک توزیع احتمال بیان می شود. روایی محتوایی این پژوهش نیز توسط 12 نفر از متخصصان علوم تربیتی و 8 نفر از متخصصان آموزش بهداشت تأیید شد که محتوای طرح از نظر پاسخگو(متن قانون اساسی جمهوری اسلامی‌ایران) و دوازده مؤلفه اصلی و 58 مؤلفه فرعی آموزش بهداشت و حفظ و تأمین ارتقای سلامت مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج تحلیل محتوای آنتروپی شانون نشان دادکه از بررسی کل متن قانون اساسی جمهوری اسلامی‌ایران مؤلفه مربوط به سلامت روان با 23 مورد بیشترین فراوانی را به خود اختصاص داده، و کمترین مقدار مربوط به سلامت محیط، سلامت محیط زیست و معلولیت با (0) فراوانی است. و از مجموع 43 فراوانی مؤلفه‌های سلامت در قانون اساسی، 1 مورد به سلامت جسم، 4 مورد به سلامت تغذیه، (0) مورد به سلامت محیط، (0) مورد به سلامت محیط زیست، 8 مورد به سلامت خانواده، 1 مورد به حوادث ایمنی، 1 مورد به تحرک بدنی، 23 مورد به سلامت روانی، 2 مورد به پیشگیری از رفتار‌های پرخطر، 1 مورد به کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، (0) مورد به معلولیت، 2 مورد به بهداشت عمومی و بهداشت مدرسه، اشاره شده است از رفتار‌های پرخطر، 11 مورد به کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، 16 مورد به معلولیت، 17 مورد به بهداشت عمومی و بهداشت مدرسه، اشاره شده است.
نتیجه‌گیری: یافته‌های حاصل از فراوانی مؤلفه‌ها نشان می‌دهد که بیشترین ضریب اهمیت در بین مؤلفه‌های سلامت در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مربوط به مؤلفه‌های سلامت روانی مجموعاً (0/0+ 13/0+ 21/0+ 13/0+ 07/0+ 16/0) با مقدار (72/0) و کمترین ضریب اهمیت به سلامت جسم، سلامت محیط، سلامت محیط زیست، حوادث ایمنی، تحرک بدنی، پیشگیری از رفتار‌های پرخطر، کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها و معلولیت مجموعا با مقدار (0) است. |
|
| واژه‌های کلیدی: آموزش، ایران، برنامه‌ریزی بهداشتی، سازمان‌های برنامه‌ریزی بهداشت |
|
|
متن کامل [PDF 335 kb]
(417 دریافت)
|
نوع مطالعه: مروري |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1399/7/21 | پذیرش: 1398/12/29 | انتشار: 1398/12/29
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
