تحلیل گفتمان مبانی معنویتگرایی فرادینی در طب مکمل
|
مینو اسدزندی ، علی سیدکلال |
مرکزتحقیقات طب قرآن وحدیث دانشگاه بقیه الله |
|
چکیده: (1763 مشاهده) |
زمینه و هدف: معنویتگرایی فرا دینی با داعیه تأمین نیازهای معنوی، ارتقای سلامت معنوی، امیدبخشی، نشاط، معنا بخشی به زندگی، رهایی از بیهدفی، اصلاح ارتباط انسان با طبیعت و جامعه، ایجاد انگیزه، با نوعی معنویت خودساخته، التقاطی و درونی به دنبال آرامش و رضایت باطن به سـبک فردی است. این مطالعه با هدف تبیین مبانی معنویتگرایی فرا دینی انجام شد.
روش: این تحقیق کیفی در سال1400 با روش عملیاتی تحلیل گفتمان انجام شد تا ارتباط معنایی وثیقتری میان محتوا و فهم گفتمان معنویتگرایی جدید ایجاد کند و شیوهای از درک و فهم متن، زمینه و فرامتن را فراهم کند. تحقیق شامل تبیین: گفتمان برونمتن، گفتمان درونمتن و شناخت مبانی، فضای ارتباطی (بینامتنی(، فضای معنایی متن و جهتگیری و گرایش گفتمان، فضای ساختاری متن بود.
یافتهها: فضای فراگفتمانی نشانگر شکلگیری این گفتمان در کشف تأثیر معنویت بر سلامت و زندگی انسان، فضای گفتمانی، جهانبینی پانتئیستی و رویکرد مونیستی به جهان و حاکمیت درونگرایی و دنیاگرایی در مبانی، فضای بینامتنی، نشانگر داعیه تأثیر در تسکین آلام بشر، فضای معنایی نشانگر تفاوت در جهتگیری و گرایش این گفتمان با معنویت دینی. فضای ساختاری نشانگر، نقش مؤثر رسانه، فضای مجازی و هنر در گسترش گفتمان بود.
نتیجهگیری: معنویتگرایی فرادینی در روشهای طب مکمل، معرفی شدند. لازم است که مسلمانان و سیاستگذاران امر سلامت معنوی جامعه، به تفاوت مبانی این معنویتگرایی با معنویت دینی توجه کنند |
|
واژههای کلیدی: درمانهای مکمل، دین، معنویت |
|
متن کامل [PDF 316 kb]
(314 دریافت)
|
نوع مطالعه: اصيل |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1400/10/24 | پذیرش: 1400/12/29 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1400/12/11 | انتشار: 1400/12/25
|
|
|
|