زمینه و هدف: هدف این پژوهش تعیین تفاوت توانایی ذهنیسازی در کودکان دارای اختلال یادگیری و اختلال کم‌توجهی/ بیش‌فعالی بود. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع علتی مقایسهای و جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمام دانش‌آموزان دچار بیش‌فعالی/ کم‌توجهی و اختلالهای یادگیری پایه ششم مدارس مستقر در آموزش و پرورش منطقه 13 شهر تهران در سال 1399 بود که از میان آنها 90 نفر کودک بیش‌فعال و 90 نفر کودک دچار اختلال یادگیری که واجد شرایط بودند، به صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه ذهنیسازی براون و رایان (2006) بود. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس و نرم افزار SPSS-26 صورت گرفت. یافته‌ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد بین دو گروه به لحاظ توانایی ذهنیسازی تفاوت وجود داشت، به‌طوری که کودکان دچار اختلالهای یادگیری در مقایسه با کودکان دچار اختلال بیش‌فعالی/کم‌توجهی از سطوح بالاتر توانایی ذهنیسازی برخوردار بودند (001/0P). نتیجه‌گیری:براساس یافتههای پژوهش بین کودکان دچار اختلال بیش‌فعالی/ کم‌توجهی و کودکان دچار اختلالهای یادگیری به لحاظ توانایی ذهنیسازی تفاوت وجود دارد و کودکان دچار اختلال بیش‌فعالی/کم‌توجهی در مقایسه با کودکان دچار اختلالهای یادگیری، کمتر از توانایی ذهنیسازی برخوردار هستند. پیشنهاد می‌شود با تلفیق آموزه‌های اسلامی و روان‌شناسی در زمینه ذهنیسازی مطالعات جامع‌تری طراحی شود.
Ghasemi F, Mirzahoseini H, Monirpor N. Mentalization in Children with Learning Disorders and Those with Attention Deficit Hyperactivity Disorder. Iran J Cult Health Promot 2022; 5 (4) :547-553 URL: http://ijhp.ir/article-1-493-fa.html
قاسمی فریبا، میرزاحسینی حسن، متین‌پور نادر. تفاوت توانایی ذهنیسازی در کودکان دارای اختلال یادگیری و اختلال کم‌توجهی/بیش‌فعالی. نشريه فرهنگ و ارتقاء سلامت. 1400; 5 (4) :547-553
