زمینه و هدف: این پژوهش با هدف شناسایی راهبردهای پیشگیری از آسیب شیناسپیلنت در والیبال انجام شد. روش: روش تحقیق از نوع آمیخته کیفی – کمّی بود. شرکتکنندگان در بخش کیفی 12 متخصص آسیبشناسی ورزشی و فیزیوتراپیست بودند که به صورت هدفمند انتخاب شدند. اشباع نظری در مصاحبه دهم به دست آمد؛ اما دو مصاحبه دیگر هم انجام و بر طبق روش دادهبنیاد در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی کدگذاری شدند. نمونه بخش کمّی متخصصان حوزه آسیبشناسی ورزشی، فیزیوتراپیستها، والیبالیستهای دختر و پسر و مربیان والیبال بودند. گویههای پرسشنامه مطابق با مدل تدوینشدن تهیه و روایی آن توسط 5 نفر از اعضای هیئت علمی علوم ورزشی تأیید شد. یافتهها: کدها در سه دسته عوامل ساختاری (اقدامات پیشگیرانه یا بازدارنده، دانش وتوانمندی، علل اصلی ایجاد بیماری، کمبود زمان، ساختاری، هماهنگی، عوامل نیمساختاری و مدیریت و برنامهریزی)، عوامل رفتار (ویژگیهای بدنی، ویژگیهای شخصیتی، تغییرات نگرشی، عوامل درونفردی و عوامل برونفردی) و عوامل محیطی (عوامل جسمی و محیطی، ویژگیهای فیزیکی، فرهنگی نظام ارتباطی وعملکرد رسانهها) تقسیم شدند. نتایج تحلیل عاملی نشان داد عوامل محیطی، ساختاری و رفتاری به ترتیب بیشترین بار عاملی را در بین راهبردهای پیشگیری از بروز شیناسپلینت در والیبالیستها دارند. نتیجهگیری: برخی مؤلفههای محیطی قابل کنترل هستند و با کنترل آنها میتوان از بروز آسیب شیناسپلینت پیشگیری کرد از جمله استفاده از کفش مناسب و تعویض به موقع آنها، تمرین بر روی سطوحی که ضربههای حاصل از فعالیت را به خوبی جذب میکند.
Hemati N, Zamani Nukaabadi A, Rostami S. Strategies to Prevent Shin Splint Injury in Volleyball Players. Iran J Cult Health Promot 2024; 8 (1) :84-91 URL: http://ijhp.ir/article-1-887-fa.html
همتی نوید، زمانی نوکاآبادی علیرضا، رستمی سعید. راهبرد های پیشگیری از آسیب شیناسپیلنت در بازیکنان والیبال. نشريه فرهنگ و ارتقاء سلامت. 1403; 8 (1) :84-91