گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
چکیده: (2271 مشاهده)
زمینه و هدف: دیابت شایعترین بیماری متابولیک جهان و علت بیش از چهار میلیون مرگ در سال است که مبتلایان به آن دارای مشکلاتی در زمینه خوشبینی، امید به زندگی و خودمدیریتی هستند. در نتیجه، هدف این پژوهش تعیین تأثیر آموزش مثبتنگری بر خوشبینی، امید به زندگی و خودمدیریتی دیابت در بیماران مبتلا به دیابت بود. روش: این مطالعه نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروههای آزمایش و کنترل بود. جامعه پژوهش بیماران مبتلا به دیابت و عضو انجمن دیابت شهر اهواز در سال 1399 بودند. نمونه پژوهش 60 نفر بودند که پس از بررسی ملاکهای ورود به مطالعه با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و به روش تصادفی با کمک قرعهکشی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقهای با روش مثبتنگری آموزش دید و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش قرار گرفت. ابزارهای پژوهش آزمون تجدیدنظرشده جهتگیری زندگی، مقیاس امید به زندگی و مقیاس خودمدیریتی دیابت بودند. دادهها با آزمونهای خیدو، تی مستقل و تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرمافزار SPSS-22 تحلیل شدند. یافتهها: یافتهها نشان داد که گروههای آزمایش و کنترل در مرحله پیشآزمون از نظر هیچ یک از متغیرهای خوشبینی، امید به زندگی و خودمدیریتی دیابت تفاوت معناداری نداشتند (05/0<P)، اما در مرحله پسآزمون از نظر هر سه متغیر تفاوت معناداری داشتند (001/0>P). نتایج نشان داد که آموزش مثبتنگری باعث افزایش خوشبینی، امید به زندگی و خودمدیریتی دیابت در بیماران مبتلا به دیابت شد (001/0>P). نتیجهگیری: بر اساس نتایج، درمانگران و متخصصان سلامت میتوانند از روش آموزش مثبتنگری برای بهبود ویژگیهای روانشناختی بیماران مبتلا به دیابت بهویژه افزایش خوشبینی، امید به زندگی و خودمدیریتی دیابت استفاده کنند.
Heydari Alkasiri Z, DashtBozorgi Z. The Effect of Positivistic Education on Optimism, Life Expectancy and Self-Management in Patients with Diabetes. Iran J Cult Health Promot 2021; 5 (1) :108-115 URL: http://ijhp.ir/article-1-396-fa.html
حیدری آلکثیری زینب، دشتبزرگی زهرا. تاثیر آموزش مثبتنگری بر خوشبینی، امید به زندگی و خودمدیریتی در بیماران مبتلا به دیابت. نشريه فرهنگ و ارتقاء سلامت. 1400; 5 (1) :108-115