تاثیر آموزش مثبتنگری بر خوشبینی، امید به زندگی و خودمدیریتی در بیماران مبتلا به دیابت
|
زینب حیدری آلکثیری، زهرا دشتبزرگی |
|
|
چکیده: (1544 مشاهده) |
زمینه و هدف: دیابت شایعترین بیماری متابولیک جهان و علت بیش از چهار میلیون مرگ در سال است که مبتلایان به آن دارای مشکلاتی در زمینه خوشبینی، امید به زندگی و خودمدیریتی هستند. در نتیجه، هدف این پژوهش تعیین تأثیر آموزش مثبتنگری بر خوشبینی، امید به زندگی و خودمدیریتی دیابت در بیماران مبتلا به دیابت بود.
روش: این مطالعه نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروههای آزمایش و کنترل بود. جامعه پژوهش بیماران مبتلا به دیابت و عضو انجمن دیابت شهر اهواز در سال 1399 بودند. نمونه پژوهش 60 نفر بودند که پس از بررسی ملاکهای ورود به مطالعه با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و به روش تصادفی با کمک قرعهکشی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقهای با روش مثبتنگری آموزش دید و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش قرار گرفت. ابزارهای پژوهش آزمون تجدیدنظرشده جهتگیری زندگی، مقیاس امید به زندگی و مقیاس خودمدیریتی دیابت بودند. دادهها با آزمونهای خیدو، تی مستقل و تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرمافزار SPSS-22 تحلیل شدند.
یافتهها: یافتهها نشان داد که گروههای آزمایش و کنترل در مرحله پیشآزمون از نظر هیچ یک از متغیرهای خوشبینی، امید به زندگی و خودمدیریتی دیابت تفاوت معناداری نداشتند (05/0<P)، اما در مرحله پسآزمون از نظر هر سه متغیر تفاوت معناداری داشتند (001/0>P). نتایج نشان داد که آموزش مثبتنگری باعث افزایش خوشبینی، امید به زندگی و خودمدیریتی دیابت در بیماران مبتلا به دیابت شد (001/0>P).
نتیجهگیری: بر اساس نتایج، درمانگران و متخصصان سلامت میتوانند از روش آموزش مثبتنگری برای بهبود ویژگیهای روانشناختی بیماران مبتلا به دیابت بهویژه افزایش خوشبینی، امید به زندگی و خودمدیریتی دیابت استفاده کنند. |
|
واژههای کلیدی: خودراهبری، خوشبینی، دیابت شیرین، متوسط طول عمر، مثبتنگری |
|
متن کامل [PDF 397 kb]
(379 دریافت)
|
نوع مطالعه: مروري |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1400/4/5 | پذیرش: 1400/3/31 | انتشار: 1400/3/31
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|