|
مروری بر کووید-19 از دیدگاه ایمونولوژی
|
محمدحسین نیک‌نام   ، سارا اسدی‌اصل ، یوسف فتاحی |
| مرکز تحقیقات ایمونولوژی مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی تهران؛ گروه ایمونولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران؛فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران |
|
|
چکیده: (4746 مشاهده) |
زمینه و هدف: با توجه به نبود درمان یا واکسن تأیید شده ضدویروس کرونا تا بدین لحظه، شناخت و استفاده از ابزار طبیعی سیستم ایمنی بدن انسان برای مقابله با این ویروس ضروری است.
روش: از روش مطالعه کتابخانه‌ای و پایگاه‌های اطلاعاتی بین‌المللی شامل PubMed, Scopus, Google Scholar استفاده شده است.
یافته‌ها: سیستم ایمنی ذاتی اغلب شامل سلول‌های نوتروفیل و ماکروفاژها و ترشح‌های آن‌ها در دفاع اولیه در برابر حمله ویروس نقش مثبتی ایفا می‌کند ولی با تداوم پاسخ‌ها و ترشح سایتوکاین‌ها و کموکاین‌های التهابی منجر به تخریب بافت‌های درگیر و از دست رفتن کارکرد آن‌ها می‌شوند. سیستم ایمنی اکتسابی شامل لنفوسیت‌های T و B با از بین بردن مستقیم سلول‌های آلوده، ترشح سایتوکاین‌های تقویت‌کننده پاسخ‌ها و ترشح آنتی‌بادی‌های خنثی‌کننده در جهت ریشه‌کن کردن ویروس در بدن فعالیت می‌کنند ولی انحراف این پاسخ‌ها به سمت T Helper 1 نیز می‌تواند زمینه‌ساز التهاب غیرقابل کنترل و آسیب بافتی شود. درمان‌های ضدالتهابی، ضدویروسی، سرم درمانی و حمایتی برای بیماران بدحال مورد استفاده‌اند ولی هیچ‌یک تأثیر قطعی در درمان ندارند. روش‌های تشخیصی مولکولی و سرولوژی به سرعت در حال پیشرفت و تکامل هستند و چند ایده برای طراحی واکسن ضدکرونا در حال بررسی‌های پیش‌بالینی و بالینی می‌باشند.
نتیجه‌گیری: شناخت کامل و دقیق از کیفیت و کمیت پاسخ‌های ایمنی و دستکاری آن‌ها در جهت صحیح ممکن است راهکار مناسبی در مقابله با بیماری COVID-19 باشد. علم ایمونولوژی هم در زمینه پیشگیری (واکسن)، هم در درمان (داروهای ضدالتهابی و تقویت دفاعی) و هم در زمینه تشخیص (روش‌های مولکولی و سرولوژی) در کنترل و مقابله با همه‌گیری کرونا نقش دارد. |
|
| واژه‌های کلیدی: آنتی‌بادی‌ها، ایمنی، ایمنی اکتسابی، ایمنی ذاتی، کرونا ویروس، کووید-19 |
|
|
متن کامل [PDF 500 kb]
(1188 دریافت)
|
نامه: مروري |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1399/8/26 | پذیرش: 1399/6/31 | انتشار: 1399/6/31
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
