گروه ایمونولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران؛ مرکز تحقیقات ایمونولوژی مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی تهران؛ عضو پیوسته فرهنگستان علوم پزشکی
چکیده: (6105 مشاهده)
زمینه و هدف: سیستم ایمنی تعاملهای پیچیده و دو طرفهای با سیستم آندوکرین و سیستم اعصاب مرکزی دارد. استرسزاها بر پاسخهای سیستم ایمنی اثر میگذارند. در مقاله حاضر، ابتدا شرح مختصری از استرس و سیستم ایمنی ارائه میگردد و سپس در رابطه با تعاملات بین سیستم ایمنی، سیستم آندوکرین و سیستم اعصاب مرکزی و همچنین تأثیر استرس بر عملکرد سلولهای سیستم ایمنی بحث میشود. روش: از روش مطالعه کتابخانهای و پایگاه های اطلاعاتی بینالمللی استفاده شده است. یافتهها:استرسزاها از طریق محور مدولاری سمپاتیک - آدرنال و هیپوتالاموس - هیپوفیز - آدرنال و در نتیجه تولید کاتکولآمینها و هورمونهای گلوکوکورتیکوییدی بر پاسخهای سیستم ایمنی اثر میگذارند. هورمونهای گلوکوکورتیکوییدی به گیرندههای مختلف بر سطح سلولهای سیستم ایمنی متصل میشوند و بدین ترتیب بر طیف وسیعی از فعالیتهای سلولهای سیستم ایمنی از قبیل تولید سایتوکاین، تکثیر، مهاجرت و همچنین پاسخهای ضدویروسی اثر میگذارند. نتیجهگیری: برهمکنشهای بین CNS، غدد درون ریز و سیستم ایمنی بدن و تأثیر عوامل استرس زا مختلف بر سلولهای سیستم ایمنی در مطالعات مختلف نشان داده شده است که بسته به شدت و طول مدت استرس میتواند برای انسان مفید و یا مضر باشد، لکن تأثیرپذیری سیستم ایمنی از سیستم عصبی انکارناپذیر است.همچنین یکی از عوامل مرتبط با استرس و ایمنی، سبک زندگی است. افراد جامعه میتوانند با اصلاح سبک زندگی خود، میزان استرسهای طولانی مدت را در زندگی کاهش داده و از اثرات سودمند و محافظتی استرسهای کوتاهمدت بر ارتقا عملکرد ایمنی خود بهرهمند شوند.
Nicknam M H, Abdolmohammadh K, Masoumi E, Fatahi Y. Pathological Effects of Stress on the Immune System. Iran J Cult Health Promot 2020; 4 (1) :79-84 URL: http://ijhp.ir/article-1-193-fa.html
نیکنام محمدحسین، عبدالمحمدی کمال، معصومی الهام، فتاحی یوسف. اثرات پاتولوژیک استرس بر سیستم ایمنی. نشريه فرهنگ و ارتقاء سلامت. 1399; 4 (1) :79-84