|
سلامت معنوی ـ آموزش و پرورش کودکان
|
| سعید خزاعی |
|
|
|
چکیده: (3086 مشاهده) |
زمینه و هدف: تاریخچه سلامت معنوی به قدمت تاریخ است و گاهی به شکل معناگرایی خودنمایی کرده است. در سال 1979 میلادی، سازمان جهانی بهداشت در اجلاسی بین‌المللی، سلامت معنوی را به سه بعد قبلی سلامت یعنی سلامت جسمی، روانی و اجتماعی اضافه کرد (1و2)
از ویژگی‌های دین اسلام تأکید بر پرورش همه ابعاد زندگی انسان است. هرچند در تربیت اسلامی، پرورش ابعاد معنوی هدف اصلی و نهایی است؛ اما دستیابی به این هدف بزرگ در پرتو داشتن جسمی سالم و روانی با نشاط امکان‌پذیر است.
کارشناسان تربیت کودک اذعان می‌دارند، بهترین دوره برای تربیت فرزند، دوران کودکی است. زیرا در این سنین حس تقلید و نیز حس پذیرش آموزههای تربیتی، در سطح بالایی از توانمندی قرار دارد و کودک به خوبی آن چه را که به او آموخته می‌شود، فرا می‌گیرد. (3)
روش کار: بررسی کتابخانه‌ای و استفاده از منابع غنی اسلامی و سایت‌های Research Gate, Pubmed, Google Scholar, SID
یافته‌ها: اخلاقیات یا معنویات یا به عبارتی ارزش‌ها جزء جدایی‌ناپذیر هر فرهنگی است. وجود معنویات و اخلاقیات نه تنها مانع شیوع فساد و در نهایت تباهی جامعه شده بلکه باعث ارتقاء کمال، پیشرفت و سلامت اخلاقی افراد جامعه خواهد شد. سلامت معنوی فرایندی مبهم و پیچیده از تکامل انسان است که رابطه هماهنگ را بین نیروهای درونی فرد فراهم کرده و با ویژگی‌های ثبات در زندگی، صلح، داشتن ارتباط نزدیک با خدا، خود، جامعه و محیط که یکپارچگی و تمامیت فرد را تعیین می‌کند، مشخص می شود.یکی از وظایف اصلی آموزش و پرورش، اهتمام به تأمین سلامت معنوی نسل جدید است. فعالیت‌های آموزش و پرورش به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم در تربیت دانش‌آموزان مؤثر است. در این میان نقش معلمان و مربیان از دیگر افراد برجسته‌تر می‌نماید. امروزه، دانشمندان با صراحت تمام از داخل سازی روح (معنویت) در قلمرو آموزش و پرورش سخن گفته‌اند.(4و9)
نتیجه‌گیری: انسان در هر زمانی به معنویت احتیاج دارد و بهترین زمان برای تعلیم دادن معنویت دینی زمان کودکی و زمان به مدرسه رفتن است دین هماهنگ با فطرت و طبیعت انسانی است و بنابراین همیشه به صورت یک احتیاج ضروری و قطعی بشر خود نمایی می‌کند. معنویت در مدارس باید به‌گونه‌ای مطرح شود که بتواند متناسب با درک و فهم کودکان آن‌ها را متوجه عوامل روحی و معنوی نماید (اگر چه در جنبه‌های مادی زندگی، دستورات و تعالیم اسلام، بی‌اندازه، چشم‌گیر و فراوان است).
وظیفه مدرسه تنها تلقین معلومات و معارف نیست، بلکه مانند محیط منزل و خانواده، عامل مهمی‌در ایجاد اخلاق و قلب سلیم است. جمع شدن کودکان در مدرسه، سبب پیوستگی اخلاق بین آن‌ها می‌شود که این امر با آموزش صحیح درست معنویت در مدارس با رعایت اصل میانه‌روی و تعادل امکان‌پذیر است. |
|
| واژه‌های کلیدی: بهداشت، معنویت، کودکان، آموزش و پرورش |
|
|
متن کامل [PDF 294 kb]
(700 دریافت)
|
نوع مطالعه: مروري |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1399/1/9 | پذیرش: 1399/1/9 | انتشار: 1399/1/9
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
