گروه مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی زابل، زابل، ایران
چکیده: (23 مشاهده)
زمینه و هدف:دولت و سازمان‌های بیمه‌گر هزینه کالاها و خدمات سلامت را به ارائه‌دهندگان آن‌ها پرداخت می‌کنند. روش‌های پرداخت به ارائه دهنده‌گان خدمات سلامت به کیفیت، هزینه و دسترسی به خدمات سلامت تأثیرگذار هستند. با این وجود، سیستم پرداخت به ارائه‌دهنده خدمات سلامت با چالش‌هایی مواجه است. بنابراین، این مطالعه با هدف شناسایی و تبیین روش‌های پرداخت به ارائه‌دهندگان خدمات سلامت انجام شد. روش: این مطالعه به روش پژوهش مرور روایتی در سال 1403 انجام شد. از پایگاه‌های انگلیسی و فارسی پاب‌مِد (PubMed)، پایگاه Web of Science (WOS)، اسکوپوس (Scopus)، بانک اطلاعات نشریات کشور (Magiran)، مرکز اطلاعات علمی جهاددانشگاهی (SID) و موتورهای جستجوگر Google scholar و Google برای دستیابی به شواهد علمی استفاده شد. کلیدواژه‌های مورد استفاده برای این جستجو شامل روش‌های پرداخت، ارائه‌دهنده و نظام سلامت به زبان‌های فارسی و انگلیسی بود. یافته‌ها: در این پژوهش یازده روش پرداخت به ارائه دهنده خدمات سلامت شناسایی شد که شامل روش‌های پرداخت به ازای بستری، به ازای روز، بودجه، حقوق، سرانه، کارانه، موردی، براساس عملکرد، پاداش، بسته‌ای و ترکیبی می‌باشد. مزایا و چالش‌های هر یک از این روش‌ها بیان شد. ترکیبی از روش‌های مختلف می‌تواند به کاهش معایب هر یک و افزایش مزایای کلی نظام پرداخت به ارائه‌دهنده خدمات سلامت کمک کند. روش‌های پرداخت ثابت آینده‌نگر به همراه روش‌های متغیر مبتنی بر عملکرد مناسب بوده و موجب بهبود دسترسی، کیفیت و کارایی می‌شود. نتیجه‌گیری: انتخاب روش مناسب پرداخت به ارائه دهنده خدمات سلامت به عواملی مثل ویژگی‌ها و اهداف نظام سلامت و شرایط سیاسی، اقتصادی و اجتماعی کشور بستگی دارد. هیچ روش واحدی برای همه شرایط مناسب نیست و ترکیبی از روش‌ها می‌تواند به بهترین نتیجه منجر شود.
