زمینه و هدف: یکی از مسائل مهمی کـه عـلاوه بـر بعـد فـردی، دارای ابعاد گسترده‌ای در زمینه‌های اجتماعی، حکومتی، امنیتی و رسانه‌ای است، بحران ناشی از همه‌گیری ویروس کرونا است که در این میان، رسالت دولت از اهمیت ویژهای برخوردار است. این پژوهش به دنبال آن است که با بررسی مبانی مختلف فلسفی و مستندات قانونی مسئولیت مدنی دولت، مبنایی مناسب در برابر خسارات ناشی از ویروس کرونا ارائه دهد.
روش: این تحقیق از نوع نظری بوده، روش تحقیق به‌صورت توصیفی تحلیلی است. روش جمع‌آوری اطلاعات به‌صورت کتابخانه‌ای و با مراجعه به کتاب‌ها و مقالات صورت گرفته است.
یافته‌ها: نظریاتی همچون «مصلحت عمومی»، «تضمین حق»، «تضمین مشروعیت»، «تعهدات بیمه‌ای» و «تکافل اجتماعی» مهم‌ترین مبانی فلسفی دولت را تشکیل می‌دهند؛ ضمن آن که مستندات قانونی مسئولیت مدنی دولت در مواجهه با بحران کرونا نیز بر قانون اساسی، قوانین عادی، قوانین ستاد ملی مبارزه با کرونا و قوانین بین‌المللی استوار است. در خصوص این نوع از خسارات، چاره‌ای جز متوسل‌شدن به مبانی فلسفی که به حقوق عمومی و عدالت توزیعی ختم می‌شوند، نخواهیم داشت.
نتیجه‌گیری: از اهم نتایج این پژوهش، توجه به راهکارهای جدید در زمینه خسارات غیرقابل‌اجتناب مانند خسارات ناشی از وقوع بلایای طبیعی از قبیل کرونا است. در این راستا، صندوق بیمه همگانی حوادث طبیعی کشور، جزء یکی از نیازهای مهم و الزامی است.
