شاخصهای عدالت در سلامت و تعیینکنندههای اجتماعی آن
|
حسین ملکافضلی ، بهاره ملکافضلی  |
عضو پیوسته فرهنگستان علوم پزشکی |
|
چکیده: (5191 مشاهده) |
زمینه و هدف: رسیدن به هدف سلامت برای همه یا پوشش همگانی سلامت بدون تحقق عدالت در سلامت میسر نیست. عدالت در سلامت به معنی کاهش یا حذف آن دسته از نابرابریهای سلامت است که قابل اجتناب میباشند و در واقع این عوامل در بین اقشار جامعه به صورت ناعادلانه توزیع شدهاند. در این مقاله، مهمترین عوامل مرتبط با عدالت در سلامت و نیز شاخصهای آن ارائه میشود.
روش: 69 شاخص که با همکاری نهادهای مرتبط تبیین شده و به تأیید ریاست محترم جمهور رسیدهاند، معرفی شدهاند.
یافته ها: مهمترین این عوامل عبارتند از: فقر، تبعیض، نداشتن شغل مناسب، نداشتن درآمد کافی، بیسوادی و کمسوادی، نداشتن مسکن و محل کار مناسب، عدم برخورداری از محیط زیست پاک و ایمن، عدم برخورداری از خدمات سلامت کارآمد و قابل تحمل از نظر هزینه، عدم مراعات اخلاق حرفهای و اسلامی و پاسخگویی در فرآیند دریافت خدمات سلامت، حکمرانی نامناسب در نظام سلامت، عدم برخورداری از امنیت و ایمنی غذایی، عدم برخورداری از حمایتهای اجتماعی و عدم برخورداری از امکان استفاده از حمل و نقل مناسب.
بدین ترتیب در ارزیابی عدالت در سلامت و از آن مهمتر اقدام برای کاهش یا رفع بیعدالتی لازم است شاخصهای اندازهگیری عدالت در سلامت علاوه بر عرصه سلامت، عرصههای تعیینکنندههای اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی را نیز شامل شود و به تفکیک متغیرهایی چون جنس، محل سکونت، گروههای اقتصادی و اجتماعی و غیره بیان شوند تا با مشارکت مردم و همکاری سایر نهادهای دولتی و غیردولتی بتوان به کاهش یا رفع آن اقدام کرد.
نتیجهگیری: از 69 شاخص مصوب، 38 شاخص مربوط به حیطه سلامت، 12 شاخص مربوط به حیطه محیط فیزیکی و زیرساخت، 10 شاخص مربوط به توسعه اجتماعی و انسانی، 4 شاخص مربوط به توسعه اقتصادی و 5 شاخص در ارتباط با حکمرانی مناسب میباشد. به امید به کارگیری این شاخصها در سطح شهرستان و کاهش نابرابریها در سلامت ضمن ارتقای مستمر آنها |
|
واژههای کلیدی: تعیینکنندههای اجتماعی سلامت، شاخصهای بهداشت و تندرستی، عدالت اجتماعی، عدالت در سلامت |
|
متن کامل [PDF 3257 kb]
(1281 دریافت)
|
نامه: مروري |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1399/8/26 | پذیرش: 1399/6/31 | انتشار: 1399/6/31
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|