زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش اضطراب کرونا در پیش‌بینی علائم وسواسی دانشجویان انجام شد. روش: روش پژوهش حاضر کاربردی و از نظر ماهیت داده‌ها توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل همه دانشجویان دختر و پسر در مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری که به شبکه‌های اجتماعی مانند واتسپ، شاد و ایتا و.... دسترسی داشتند که از بین افراد با توجه به ملاک‌های ورود و خروج تعداد 380 نفر با استفاده از نمونه‌گیری در دسترس و براساس فرمول حجم نمونه M5+20 > M تاباچینگ و فیدل (2007) انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان مقیاس‌های وسواس فکری - عملی ییل براون (1989) (Y-BOCS) و اضطراب کرونا علی‌پور و همکاران (1399) را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد خرد مقیاس‌های علائم روانی و جسمی از ابعاد اضطراب کرونا می‌توانند مدت زمان، تداخل و میزان ناراحتی حاصله از علائم وسواسی را به طور معناداری پیش‌بینی کنند و همچنین تنها بعد روانی می‌تواند میزان مقاومت و کنترل در برابر علائم وسواسی را به‌طور معناداری پیش‌بینی کنند. در واقع با کاهش علائم روانی و جسمی اضطراب کرونا، علائم وسواسی در افراد کاهش می‌یابد. نتیجه‌گیری: درمانگران، پژوهشگران و مشاوران تحصیلی از نتایج پژوهش حاضر می‌توانند برای کاهش مشکلات روان‌شناختی افراد استفاده کنند و آنها را برای زندگی مطلوب در همه ابعاد روان‌شناختی (شناختی، انگیزشی و اجتماعی) آماده کنند.
Mazhari M M, Rahimian Boogar I. Role of Coronavirus (COVID-19) Anxiety Disorder in Predicting Obsessive-Compulsive Disorder in Students. Iran J Cult Health Promot 2022; 5 (4) :469-477 URL: http://ijhp.ir/article-1-440-fa.html
مظهری محمدمهدی، رحیمیان بوگر اسحق. بررسی نقش اضطراب کرونا ویروس (کووید-19) در پیش‌بینی علائم وسواسی دانشجویان. نشريه فرهنگ و ارتقاء سلامت. 1400; 5 (4) :469-477
