گروه بهداشت عمومی، مرکز تحقیقات پرستاری، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
چکیده: (388 مشاهده)
زمینه و هدف: مطالعات بیانگر کاهش فعالیت بدنی در اغلب جوامع به‌خصوص کشورهای درحال‌توسعه و جامعه زنان می‌باشند؛ بنابراین مطالعه حاضر باهدف بررسی وضعیت فعالیت بدنی زنان چاق یا دارای اضافه‌وزن مراجعه‌کننده به مطب خصوصی تغذیه در شهر گرگان و با استفاده از الگوی اکولوژیکی اجتماعی انجام شد. روش: بررسی حاضر، از نوع مقطعی با رویکرد توصیفی- تحلیلی بود که بر روی 200 زن چاق یا دارای اضافه‌وزن مراجعه‌کننده به مطب خصوصی تغذیه انجام شد. روش نمونه‌گیری به‌صورت در دسترس بود. از پرسشنامه 3 قسمتی شامل اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه بین‌المللی فعالیت بدنی (IPAQ) و سازه‌های الگوی اکولوژیکی- اجتماعی استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها، از آزمون‌های توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آزمون‌های استنباطی آنووا یکطرفه، ضریب همبستگی پیرسون و توکی استفاده شد. یافته‌ها: میانگین نمرات فعالیت بدنی هفتگی در زنان مورد مطالعه، 3/1027 ± 29/2057 MET- دقیقه در هفته بود. سازه‌های منافع درک شده (039/0= P)، خودکارآمدی درک شده (047/0= P) و محیط فیزیکی (031/0= P)، سازه‌های مؤثر در انجام فعالیت بدنی متوسط بودند. درحالی‌که در فعالیت بدنی شدید، علاوه بر سازه‌های فوق، سازه حمایت دوستان (017/0= P) نیز تعیین‌کننده بود. نتیجه‌گیری: ارتقاء وضعیت خود کارآمدی افراد و همچنین فراهم ساختن امکان دسترسی افراد به محیطی امن جهت انجام فعالیت‌های بدنی، می‌تواند در جهت ارتقاء سازه‌های مدل از قبیل موانع درک شده و محیط فیزیکی مفید و سودمند باشد.
