زمینه و هدف: سرمایه روان‌شناختی یکی از شاخص‌های روان‌شناسی مثبت‌گرا می‌باشد که می‌تواند با استفاده از مؤلفه‌های خود، تأثیر مثبتی بر کیفیت زندگی و سلامت اجتماعی پرستاران ایجاد کند. از این رو این تحقیق با هدف بررسی ارتباط بین سرمایه روان‌شناختی با کیفیت زندگی و سلامت اجتماعی پرستاران شاغل در مراکز بخش درمان دانشگاه علوم پزشکی گیلان انجام شد.
روش: در این مطالعه توصیفی-همبستگی ۳۱۵ پرستار از شهرستان لاهیجان انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه‌های سرمایه روان‌شناختی لوتانز (۲۰۰۷)، سلامت اجتماعی کییز (۲۰۰۴) و کیفیت زندگی (۳۶SF-) استفاده شد. داده‌ها به وسیله نرم‌افزار spss و با کمک آزمون‌های آماری تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که میانگین سنی پرستاران پژوهش۲/۶ ± ۱۳/۴۴ سال می‌باشد. میانگین نمره سرمایه روان‌شناختی ۰۳/۳، کیفیت زندگی ۱۸/۳ و سلامت اجتماعی ۰۴/۳ به‌دست آمد که نشان می‌دهد که در سطح مطلوب قرار داشتند و بین سرمایه روان‌شناختی و کیفیت زندگی و سلامت اجتماعی پرستاران ارتباط آماری معنی‌داری وجود داشت (۰۰۱/۰ P).
نتیجه‌گیری: با توجه به ارتباط سرمایه روان‌شناختی با کیفیت زندگی و سلامت اجتماعی، توجه هر چه بیشتر به ارتقای سرمایه روان‌شناختی در پرستاران و برنامه‌ریزی برای بهبود عوامل تأثیرگذار در برنامه‌های ارتقای کیفیت زندگی، ضروری به نظر می‌رسد.
