دکتر سراج الدین محمودیانی، خانم فاطمه رحمتی، خانم فاطمه محمودیانی گیلان،
دوره ۷، شماره ۱ - ( بهار ۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و هدف: باروری در کشور به زیر سطح جایگزینی رسیده است که این مهم موجب توجه سیاست‌گذاران به آن شده است. باروری ایدهآل میتواند پیش‌بینی‌کننده باروری واقعی باشد. تحقق باروری ایدهآل میتواند سطح فعلی باروری کلی را افزایش دهد. رضایت زناشویی از تعیین‌کننده‌های مهم باروری بهشمار میآید. مطالعه حاضر بهدنبال بررسی اثر رضایت زناشویی بر باروری ایدهآل بود.
روش: مطالعه حاضر، کمی و با روش پیمایش انجام شد. برای این منظور تعداد ۳۷۹ نفر از زنان متأهل ۱۵ تا ۴۹ ساله ساکن محلههای حاشیه شهر بندرعباس پیمایش شدند. نمونهگیری با روش خوشهای چندمرحلهای انجام شد. برای گردآوری دادهها از ابزار پرسشنامه بهره برده شد.
یافته‌ها: رضایت زناشویی زنان و باروری ایدهآل همبستگی مثبت و معنیداری داشتند. افزایش مدت ازدواج با افزایش باروری ایدهآل همبسته بود. تفاوت میانگین باروری ایدهآل برحسب سطح تحصیلات زنان معنیدار بود. میانگین تعداد ایدهآل فرزندان زنان اهل سنت بیشتر از زنان اهل تشیع و زنان متعلق به قومیتهای فارس، لر، ترک و عرب کمتر از زنان سایر قومیتها بود. نتایج رگرسیون چندمتغیری نشان داد که افزایش رضایت زناشویی زنان به افزایش باروری ایدهآل میانجامد.
نتیجه‌گیری: برنامهریزی در جهت افزایش رضایت زناشویی زوجین میتواند به تحقق باروری ایدهآل کمک کند. تحقق باروری ایدهآل میتواند به معنای افزایش سطح فعلی باروری کلی در کشور باشد. از اینرو در سیاستهای جدید جمعیتی، در کنار سیاستهای تشویقی برای افزایش باروری، باید به خانواده، روابط زوجین و رضایت زناشویی نیز توجه جدی کرد.
