۳ نتیجه برای زرگران
دکتر فاطمه محمدینصرآبادی، دکتر نسرین امیدوار، دکتر معصومه گشتایی، خانم فرزانه عبادی، دکتر عزیزالله زرگران، دکتر دلارام قدسی، دکتر آرزو حقیقیان، دکتر فاطمه اسفرجانی، دکتر مرجان عجمی، آقای محمدرضا خوشفطرت، دکتر قاسم فدوی، دکتر علی میلانیبناب، دکتر مونا پورقادری، دکتر سمیرا پورمرادیان، دکتر هدایت حسینی،
دوره ۲، شماره ۲ - ( تابستان ۱۳۹۷ )
چکیده
زمینه و هدف: سیاست، بیانیهای است که توسط یک نهاد معتبر (اغالب دولتی) بهمنظور حفظ یا تغییر وضعیتی خاص در جامعه صادر میشود. سیاست غذا و تغذیه هر تصمیم، برنامه یا طرحی است که مورد تأیید سازمانهای دولتی، بخش خصوصی یا سازمانهای تأثیرگذار بر چگونگی تولید، فرآیند، توزیع، خرید، نگهداری و ضایعات غذا است. براساس ماده ۶ سیاستهای کلی »سلامت «که منعکسکننده سیاست کلی حوزه غذا و تغذیه است، یکی از اهداف اصلی سلامت در جمهوری اسلامی ایران، "تأمین امنیت غذایی و بهرهمندی عادلانه آحاد مردم از سبد غذایی سالم، مطلوب و کافی، آب و هوای پاک، امکانات ورزشی همگانی و فرآوردههای بهداشتی ایمن همراه با رعایت استانداردهای ملی و معیارهای منطقهای و جهانی" است.
روش کار: در این طرح مطالعاتی پس از بررسی دقیق و موشکافانه سیاستهای موجود در ماده ۶ در کارگروه ویژه آن (امنیت غذا و تغذیه، پیشگیری از بیماریهای غیرواگیر، آموزش و پژوهش غذا و تغذیه و ایمنی غذایی) و تحلیلی بر اجرا و وضعیت موجود آنها برپایه شاخصهای موجود، تحلیل ذینفعان انجام شده و بر پایه این تحلیلها و تجربههای موفق کشورهای مشابه، برنامه رصد کلان ماده ۶ از سیاستهای کلی سلامت پیشنهاد و روندهای مربوطه آن در سالهای گذشته گزارش شد. سپس بر مبنای اسناد بالادستی و امکانات موجود، مناسبترین مداخلهها برای بازه زمانی پنج ساله پیشنهاد گردید.
یافتهها: تحلیل ذینفعان مهمترین ذینفعان در سطوح بینالمللی، سیاستگذاران در سطح کلان، آموزش و تحقیقات و مشارکت، تولید و عرضه مواد غذایی و عموم را مشخص کرد. مهمترین مداخلات در حوزه غذا و تغذیه بر پایه توافق همکاران و صاحبنظران شرکتکننده در طرح عبارت بودند از: الف ـ تلفیق برنامههای امنیت غذا و تغذیه، سلامت و ایمنی غذا و پیشگیری از بیماریهای غیرواگیر در قالب برنامه امنیت پایدار غذا و تغذیه با توجه به جنبههای تغذیهای، اقتصادی، فرهنگی و زیستمحیطی، ب ـ حاکمیت، تولیت و رهبری شورای عالی سلامت و امنیت غذایی در امر غذا و تغذیه و هماهنگی بین بخشی وزارتخانهها و دستگاههای ذیربط، ج ـ برقراری نظام پایش مداوم امنیت غذا و تغذیه و ارزشیابی برنامهها در سطوح مختلف به منظور سیاستگذاری آگاه بر شواهد (Evidence Informed policy making). بررسی پیامدهای سیاستهای سایر حوزهها در خصوص تغذیه و تاثیر سیاستهای عمومی بر روی تغذیه تقویم رصد شاخصهای کلان امنیت غذا و تغذیه بهصورت برنامه دیدهبانی غذا و تغذیه پیشنهاد شد. در ارزیابی امنیت غذایی تلاش بر اندازهگیری ابعاد بیشتری از این متغیر برای انعکاس واقعیتر امنیت غذایی است. به این ترتیب استفاده از دادههای هزینه درآمد خانوار و ارزیابی امنیت غذایی با استفاده از پرسشنامه معتبر که بر پایه دستورالعملهای HFIAS طراحی و با شرایط و فرهنگ جامعه مورد بررسی منطبق شد، علاوه بر استفاده از دادههای مطالعات درحالانجام پیشنهاد میشود.
نتیجهگیری: توجه به ابعاد گوناگون مسئله غذا و تغذیه و تعیین وضعیت دریافت غذا و ارزش تغذیهای، الگوهای غذایی معمول و ارزیابی روند تغییرات، شناخت عوامل مؤثر در آسیبپذیری تغذیهای افراد جامعه، اعمال سیاستهای مناسب در بخشهای مختلف و مرتبط با غذا و تقاضا و الگوی مصرف، نقطه شروع تدوین، تحلیل و ارزیابی سیاستهای غذایی در سطح کلان است و این مسئله باید در چارچوب الگوی مناسبی تعریف شود. سیاستهای تغذیهای، درآمد، بخشی از درآمد که به خرید غذا تخصیص مییابد، میزان دسترسی اقتصادی و فیزیکی به غذا، عادات و ذائقه غذایی و از همه مهمتر سواد و دانش خانواده و بهویژه زنان نقش مهمیدر تغذیه و سلامت خانواده و جامعه دارد.
دکتر محمدابراهیم زحلینژاد، دکتر محمدمهدی اصفهانی، دکتر سلیمان افشاریپور، دکتر احمد امامی، دکتر سیدضیاءالدین تابعی، دکتر محمود خدادوست، دکتر علیرضا صالحی، دکتر کامران باقریلنکرانی، دکتر فریبرز معطر، دکتر محمدرضا شمساردکانی، دکتر محسن ناصری، دکتر محمدرضا فرتوکزاده، دکتر علیاکبر ولایتی، دکتر محمدهادی ایمانیه، دکتر روجا رحیمی، دکتر محمود مصدق، دکتر عبدالله بهرامی، دکتر آرمان زرگران، دکتر پرمیس بدر، دکتر مجید نیمروزی، دکتر حسین رضاییزاده، دکتر علیرضا عباسیان، دکتر امیر خلج، دکتر عبدالعلی محققزاده،
دوره ۲، شماره ۳ - ( پاييز ۱۳۹۷ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: ابلاغ سیاستهای کلی نظام سلامت توسط مقام معظم رهبری رویکردی سیستمی و آیندهنگر در تمامی مقولههای مرتبط با حوزه سلامت ایران را شامل میشود. در این میان بند ۱۲ سیاستهای کلی سلامت تحت عنوان: "بازشناسی، تبیین، ترویج، توسعه و نهادینه نمودن طب سنتی ایران" به جهتگیری سیاستها در حیطه طب سنتی ایرانی پرداخته است. در این مقاله تلاش بر آن است تا تبیین این بند از سیاستهای کلی نظام سلامت در اتاق فکری متشکل از متخصصان و پژوهشگران حیطههای مربوطه صورت گیرد.
روش: در مرحله اول مفاهیم مورد تأکید در این سیاست و نیز مهمترین منابع تحقیق از اسناد بالادستی نظام و پایگاههای اطلاعاتی PubMed ، Web of Science ، EMBASE ، Scopus ، Science Direct ، Cochron Library ، وGoogle Scholar بهطور سیستماتیک و بدون محدوده زمانی مورد بررسی قرار گرفت. در مرحله دوم از تجارب زنده سیاستگذاران، مجریان و متخصصان حوزههای مرتبط با طب و داروسازی سنتی ایرانی ارائهکنندگان خدمات طب سنتی به شیوه مصاحبه، کدگذاری، طبقهبندی و مورد تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: در این مطالعه ۱۴ مفهوم مرتبط با بندها مورد تبیین و تعریف قرار گرفت و نیز بالغ بر ۶۸ پیشنهاد به تفکیک برای تبیین بندهای ۱۲ ارائه شد.
نتیجهگیری: در این پژوهش سیاستهای کلی نظام در حیطه طبسنتی ایرانی در کلیه ابعاد ترویج و فرهنگسازی، آموزش، پژوهش، واردات، صادرات و فناوری و تولید تبیین گردید. بهطوری که با سیاستهای ملی و بالادستی همگام بوده و ضمن پیشبرد سیاست اقتصاد مقاومتی با سایر بندهای سیاستهای کلی سلامت نیز همراه باشد. تبیین این سیاستها ضمن همافزایی طب رایج و سنتی ایرانی میتواند از طرفی سبب جلوگیری از نحلههای انحرافی و رونق شیادی و از طرفی سبب جلوگیری از محروم نمودن جامعه پزشکی از فرصتهای نوین درمانی شود.
دکتر محسن ناصری، دکتر فرزانه غفاری، دکتر آرمان زرگران، دکتر زهرا بهاءالدین،
دوره ۴، شماره ۴ - ( زمستان ۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف: مکتب طب ایرانی سابقه ده هزار ساله دارد و علت ماندگاری طولانیمدت طب ایرانی در صحنه پزشکی جهانی اصالت عقلانی و ایدههای برجسته و تجربیات مهم پایه و بالینی بوده است. در این نوشتار نظریههای طب ایرانی بهطور خلاصه اشاره میشود.
روش: این مقاله بامرور منابع در دسترس طب ایرانی و تحلیل محتوای متون تهیه شده است.
یافتهها: در منابع طب ایرانی پنج دسته از نظریهپردازی و تفکرات مطرح است:
- حکیم، طبیب دوبعدی: در گذشته حکیم کسی بود که به مجموع دانشهای عقلانی و برهانی احاطه داشت و به انسان و پزشکی از بعد مادی و معنوی توجه میکرد.
- توجه به اخلاق پزشکی معنوی: پرداختن به اخلاق پزشکی متکی بر وحی از امور مهم دیگری است که در پیشگیری و درمان بیماریها نقش اساسی دارد.
- سلامت محوری: حفظ سلامتی بخش اعظم طب سنتی ایران است و هدف این است که مردم بیمار نشوندو درمان در گام بعدی قرار دارد.
- طب روحانی و سلامت معنوی: براساس تفکر طب ایرانی، پرداختن به معنویت از امور مهم دیگری است که با تقویت قوه مدبره در پیشگیری و درمان بیماریها نقش اساسی دارد.
- روشهای درمانی منطقی: طب ایرانی، درمان با مدیریت روش زندگی بهخصوص تغذیه را در اولویت قرار میدهد و دارو درمانی و اعمال یداوی قدمهای بعدی را تشکیل میدهند.
نتیجهگیری: نظریههاو تفکرات مطرح شده در منابع طب ایرانی در هدایت تفکر و دانش پزشکی کشور و جهان مؤثر خواهد بود.