دکتر محمدحسن حسینزاده،
دوره ۳، شماره ۱ - ( بهار ۱۳۹۸ )
چکیده
زمینه و هدف: سلامت، حق و نیاز اساسی تمام انسانها است. درحالحاضر نیز توسعه یافتگی هر اجتماعی را از روی کیفیت سلامت مردم آن اجتماع، میزان توزیع عادلانه سلامت در میان طیفهای مختلف طبقات اجتماعی و نیز میزان محافظت از افراد محروم در مقابل عوامل آسیبرسان به سلامت آن اجتماع قضاوت میکند.
روش کار: در تحقیق حاضر که براساس ماهیت و روش گردآوری دادهها، یک پژوهش توصیفی - پیمایشی است، از روش تحقیق آمیخته (کمی و کیفی) استفاده شده است. محقق پس از ارائه ادبیات و مبانی نظری مرتبط با این تحقیق، با مراجعه به صاحب نظران و خبرگان حوزه پزشکی و سلامت و انجام مصاحبه با آنان و تکمیل ادبیات متناسب با اهداف و سؤالات، ضمن استخراج الزامات ساختاری از ادبیات تحقیق، آنها را اولویتبندی و ارزشگذاری کرده و نوزده الزام ساختاری را برای تبدیل نظام سلامت به نظام سلامت مرجع ضروری دانسته است. در نهایت با مراجعه به جامعه نمونه به آزمون فرضیات و تجزیه و تحلیل دادهها پرداخته و الزامات ساختاری تبدیل نظام سلامت جمهوری اسلامی ایران به نظام سلامت مرجع را به دست آورده است. محقق در جمعبندی نکاتی را نیز با توجه به اهمیت و نمره بالایی که در ارزشگذاری اختصاص یافت، تحت عنوان الزامات ساختاری خاص و نوآورانه احصاء کرده و با عنایت به اهمیت، ابعاد مختلف و آثار مترتب بر مرجعیت نظام سلامت در جهان در پنجاه سال آینده، پیشنهاداتی را برای ادامه تحقیق و پیادهسازی محورهای اساسی آن در دو حوزه علمی و اجرایی ارائه کرده است. در نهایت با مراجعه به جامعه نمونه به آزمون فرضیات و تجزیه و تحلیل دادهها پرداخته و الزامات ساختاری تبدیل نظام سلامت جمهوری اسلامی ایران به نظام سلامت مرجع را به دست آورده است.
یافتهها: بامرورمقالات و مصاحبه با خبرگان، الزامات ساختاری اولویت بندی و ۱۹ الزام ساختاری شناسایی شد و با تجزیه و تحلیل داده ها، الزامات ساختاری تغییر نظام سلامت جمهوری اسلامی ایران به عنوان نظام سلامت مرجع به دست آمد.
نتیجهگیری: با عنایت به اهمیت، ابعاد مختلف و آثار مترتب بر مرجعیت نظام سلامت در جهان در پنجاه سال آینده، پیشنهاداتی را برای ادامه تحقیق و پیادهسازی محورهای اساسی آن در دو حوزه علمی و اجرایی ارائه کرده است.
دکتر علیاکبر حقدوست، دکتر نرگس تبریزچی، دکتر سیدعباس فروتن، دکتر عطااله پورعباس، دکتر نازیلا یوسفی، دکتر سیدمحمود سجادی، دکتر سجاد اسماعیلی، دکتر زهره الهیان، دکتر محمدعلی محققی، دکتر محمدحسن حسینزاده، دکتر حسن ابوالقاسمی، خانم معصومه افشاری، دکتر سیدابراهیم سجادی، دکتر سیدمهدی سیدی، دکتر سیدحسام سیدین، دکتر منصور شهریاری، دکتر مهدی فتحیزاده، دکتر پرهام فتحیزاده، دکتر سیدمحسن فروتن، دکتر امیرحسین قاضیزادههاشمی، دکتر محمدحسن قدیانی، دکتر حسین قناعتی، دکتر محمدرضا ملکی، دکتر سیدمحمدجواد میرلوحی، دکتر علی نصیری، دکتر حسین وحیدی، دکتر مهدی مختاریپیام، دکتر روحاله نقدیپوربیرگانی، دکتر احمد میرحسینی، دکتر زهرا جهانبخشیان، دکتر عفت قدیرزاده، دکتر شکیبا محبیتبار، دکتر فاطمهالسادات نیری،
دوره ۴، شماره ۴ - ( زمستان ۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف: یکی از محورهای اصلی بیانیه گام دوم جوانگرایی است. مستند حاضر به بررسی ابعاد مختلف جوانگرایی و راهکارهای اجراییسازی آن میپردازد.
روش: جلسه گروهی با حضور مدیران جوان دانشگاهی تشکیل و نظرات ثبت شد، علاوه بر آن نظر چند تن از خبرگان حوزه علوم پزشکی و اعضای فرهنگستان علوم پزشکی در قالب ارسال و دریافت مکتوب گردآوری شد. سپس همه نظرات مورد تحلیل و جمعبندی قرار گرفت.
یافتهها: تعریف جوان، الزامات جوانگرایی و موانع اجراییسازی آن بیان وسپس هفت راهکار برای تحقق جوانگرایی ذکر شد.
نتیجهگیری: جوانگرایی ضامن تحقق چشمانداز متعالی بیانیه گام دوم انقلاب اسلامیاست. تحقق راهبرد جوانگرایی بیش از هر اقدام دیگری نیازمند عزم و تعهد جمعی از سوی دولتمردان است و با برنامههای عملیاتی در طول زمان محقق شود. به نظر میرسد اولین و مهمترین نهادی که میتواند پذیرای راهبرد جوانگرایی باشد، مراکز دانشگاهی و تحقیقاتی هستند.