دکتر طیبه جهانگیر، دکتر منصوره تجویدی، دکتر فاطمه محمدی شیرمحله، دکتر ناهید دهقان نیری،
دوره ۷، شماره ۳ - ( پاییز ۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و هدف: زایمان طبیعی بعداز سزارین می تواند از تکرار سزارین و عوارض متعدد ناشی از ان پیشگیری کند لذا این پژوهش با هدف بررسی تبیین تجارب زیسته و عملکرد روانی این مادران انجام شد.
روش: این پژوهش با رویکرد کیفی از نوع پدیدارشناسی هرمنیوتیک انجام شد. مشارکت‌کنندگان ۱۷ زن با سابقه زایمان طبیعی پس از سزارین بودند که به صورت هدفمند از بین زنان بیمارستان‌ها و مراکزدرمانی تهران، کرج، مشهد و قم انتخاب شدند. ابزار پژوهش، مصاحبه بدون ساختار بود که فرآیند تکمیل و اتمام مصاحبه‌ها تا زمان دستیابی به اشباع ادامه یافت. برای جمع‌آوری و تحلیل داده‌ها از الگوی هفت مرحله‌ای دیکلمن و همکاران استفاده شد.
یافته‌ها: درتحلیل داده‌ها، مضمون اصلی، رشد پس از آسیب که نشان‌دهنده ارتقاء عملکرد روانی است؛ شناسایی شد. این مضمون به‌وسیله پنج زیر مضمون ادراک تهدید و استفاده از راهبردهای مقابله‌ای کارآمد، جایگزینی هویت موفق به جای هویت شکست خورده، فهم تجارب و تقویت باورهای معنوی، توسعه و بهبود روابط عاطفی بین فردی وتقویت باورهای خودکارآمدی شکل گرفت.
نتیجه‌گیری: از تحلیل داده‌ها چنین استنباط شد که زنان دارای زایمان واژینال پس از سزارین با استفاده از سرمایه‌های فردی و اجتماعی در مبارزه با موانع ذهنی و چالش‌های درونی و بیرونی زایمان طبیعی بعد از سزارین توانستند با موفقیت از عهده آن برآیند و به سطح بالاتری از عملکرد روانی و تغییرات مثبت در شناخت و هیجان و بعد هم رفتار نایل آیند.
