|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
۱ نتیجه برای الفتی
دکتر بهروز ابراهیمی، خانم فروغ الفتی،
دوره ۵، شماره ۳ - ( پاييز ۱۴۰۰ )
چکیده
زمینه و هدف: ورزش و فعالیت بدنی به عنوان یک فعالیت تفریحی و به عنوان یک ابزار آموزشی ـ تربیتی، اهداف روانی ـ اجتماعی گسترده‌ای را به دنبال دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر ۸ هفته تمرین هوازی به صورت مجازی بر شادکامی، ارتباطات اجتماعی و پیشرفت تحصیلی در دختران غیرفعال مدارس متوسطه شهر کرمانشاه در دوران کرونا بود.
روش: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه کنترل و تجربی است و به لحاظ هدف،کاربردی است. جامعه آماری پژوهش شامل دانشآموزان همه مدارس متوسطه دخترانه شهر کرمانشاه می باشند که تعداد ۱۴۰ دانش‌آموز دختر غیرفعال بر مبنای پرسشنامه بین‌المللی فعالیت بدنی و به صورت تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب و در دو گروه ۷۰ نفری کنترل و تجربی قرار گرفتند. در مرحله پیش‌آزمون، پرسشنامه‌های عملکرد تحصیلی تیلور و همکاران، پرسشنامه شادکامی آکسفورد و آزمون مهارتهای اجتماعی ریجیو بین دانشآموزان مورد مطالعه توزیع شد و سپس آزمودنی‌های گروه آزمایش به مدت ۸ هفته و در هر هفته سه جلسه تمرینات ورزشی را انجام دادند. یافته‌های پژوهش با استفاده از کوواریانس چند متغیره و نرمافزار ۲۰spss پردازش شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که مداخله مبتنی بر ۸ هفته تمرین هوازی به صورت مجازی، منجر به تفاوت معنی‌داری بین گروه‌های تجربی و کنترل در میزان شادکامی و بین دو گروه تجربی و کنترل در میزان شادکامی (۶۶/۱۱=F و ۰۳۰/۰= (p و عملکرد تحصیلی (۲۰۱/۴=F و ۰۴۲/۰= (p شد؛ اما بین دو گروه تجربی و کنترل در ارتباط اجتماعی (۰۵/۰ > P) تفاوت معناداری وجود نداشت.
نتیجه‌گیری: شرکت در تمرینات ورزشی به صورت مجازی نیز می‌تواند در شرایط‌های سخت مانند کرونا، باعث ایجاد حس وابستگی و تعلق در دانشآموزان شود که این حس باعث میشود فرد احساس ذهنی شادی داشته باشد و بر عملکرد تحصیلی او نیز تأثیر مثبت بگذارد.
|
|
