فوق تخصص بیماری‌های گوارش، مرکز تحقیقات سیاست‌گذاری سلامت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران- عضو پیوسته فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران، تهران، ایران
چکیده: (930 مشاهده)
زمینه و هدف: ادغامآموزش و پژوهش در نظام ارائه خدمات سلامت با تأسیس وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در سال 1364، یکی از موضوعات مهم در تاریخ تحولات پزشکی ایران است. هدف تحقیق حاضر، ارزیابی پیامدهای این قانون و تأسیس وزارت ذکر شده است. روش: در این مطالعه کیفی، 13 نفر از سیاست‌گذاران، قانون‌گذاران، و محققان آموزش پزشکی در ایران که به روش هدفمند انتخاب شده بودند، از طریق مصاحبه نیمهساختارمند مشارکت نمودند.دادههای حاصل از این مصاحبهها، به روش تحلیل محتوای عرفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: با وجود مشکلات قانون ادغام، این قانون در طول حدود 4 دهه، نتایج و پیامدهای مثبتی به همراه داشته است. سه مقوله محوری برساخت شده در تحقیق عبارتند از: توسعه نیروی انسانی، رشد و ارتقای کیفیت خدمات، و ارتقای دانش پزشکی. نتیجه‌گیری: شکل‌گیری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی طی قانون سال 1364، پیامدهای مثبتی برای وزارت مذکور و نظام اجتماعی به همراه داشته است. با وجود این، توجه به نقاط ضعف و چالشهای قانون مذکور، یکی از ضرورتهای مهم برای ارتقای نظام سلامت میباشد.
