|
اثبات اصالت مهربانی در اسلام
|
| علیرضا ذاکری |
|
|
|
چکیده: (2069 مشاهده) |
زمینه و هدف: «مهربانی»، حقیقتی انسانی است که نه تنها در رابطه بیمار و پزشک نقش ایفا میکند؛ بلکه تحقیقات دانشمندان تجربی حاکیست رحمت و شفقت میتواند در پیشگیری یا کنترل برخی بیماریها مؤثر باشد. از طرفی اسلام به عنوان دینی الهی منبع فضائل انسانی منجمله مهربانی است و از آن زاویه میتواند اهداف فرهنگی و بهداشتی را حمایت کند.
روش: این پژوهشِ توصیفی ـ تحلیلی، با روش کتابخانهای (سنتی و مدرن) گردآوری و از بانکهای معتبر علمی در بستر اینترنت نیز استفاده شده است.
یافتهها: کتاب الهی اسلام یعنی قرآن، الله را با دو نام با ریشه رحمت معرفی میکند و تقریباً تمامی سورههای آن با این دو نام، خالق را معرفی میکند و کلماتی همخانواده و هممعنای مهربانی به صورت وافر در آن مشاهده میشود و سایر اسماء الحسنی نیز به پروردگاری واحد و مهربان اشاره میکنند گرچه معنای آنها مستقیماً مهربان نباشد. همچنین پیامبران به‌ویژه پیامبر اسلام و سایر اولیاء الهی که بزرگترین مفسران کتب الهی و قرآن هستند همواره با فضیلت رحمت شناخته و الگوی فرهنگی جهانی قرارداده شده‌اند.
نتیجه‌گیری: 1- جایگاه مهربانی در اسلام اصیل است.2- اسلامِ بدون تقدم فضیلت مهربانی در تفسیر و زندگانی نیاز به بازشناسی دارد.3- تمرکز بر مهربانی در اسلام میتواند نقش مؤثری در سلامت به‌ویژه سلامت معنوی و سپس سلامت روانی داشته باشد.4- لازم است پژوهشهای بیشتری در دو حوزه علوم اسلامی و تجربی برای دریافت اهمیت مهربانی در بهداشت با نگاهی بومی صورت پذیرد.
|
|
| واژه‌های کلیدی: تحقیق میان رشته‌ای، تفسیر، سلامت، مهربانی |
|
|
متن کامل [PDF 354 kb]
(1489 دریافت)
|
نوع مطالعه: مروري |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1399/12/19 | پذیرش: 1399/10/1 | انتشار: 1399/10/1
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
