پژوهشکده علوم غدد درون‌ریز و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده: (13301 مشاهده)
زمینه و هدف: اصطلاح هوش معمولاً به تمام قابلیت‌های تجرید، منطق، درک، خودآگاهی، یادگیری، استدلال، برنامه‌ریزی، آفرینش، اندیشیدن به بحران‌ها و حل مسائل اطلاق می‌شود. طبق مطالعات جدید، ضریب هوشی در قرن بیستم در 31 کشور دنیا افزایش یافته است. این مطالعه، با هدف بررسی ضریب هوشی و نگاهی بر بهره هوشی جامعه ایرانی در مطالعاتی است که تاکنون انجام شده است. روش: در این مقاله مروری، جستجوی مقاله‌ها از سال 1950 تا سال 2021 میلادی در پایگاه‌های اطلاعاتی انجام شد. یافته‌ها: براساس مطالعه انستیتو Ulester بیشترین نمره ضریب هوشی در جهان مربوط به ژاپنیها و بعد از آن، جمعیت کشورهای تایوان و سنگاپور قرار میگیرند. میانگین ضریب هوشی ایرانی‌ها 84 بوده و ایران در رتبه 119 در بین 199 کشور جهان قرار دارد. البته در سایتهای مختلف فضای مجازی، رتبه ایران از نظر ضریب هوشی در جهان از رتبه23 تا 110 گزارش شده است. در یک مطالعه متاآنالیز از ۵۲ مطالعه انجام شده در ایران، میانگین ضریب هوشی کلی 12/97 بود که در سنین کمتر و بالاتر از از ۲۰ سال به ترتیب، 73/97 و 61/105 گزارش شد. ضریب هوشی دانش‌آموزان روستایی ایران قبل از مکمل یاری ید، 89 بود که ده سال پس از آن، به 97 رسید. نتیجه‌گیری: برای تعیین ضریب هوشی ایرانیان نیاز به یک بررسی سراسری با روش‌شناسی مناسب است. میانگین ضریب هوشی ایرانیان کمتر از 20 سال، حدود 97 و در رتبه 31جهانی بوده و افراد بالای 20 سال، 106 و در رتبه 4 جهانی قرار میگیرند.
