:: دوره 2، شماره 1 - ( بهار 1397 ) ::
جلد 2 شماره 1 صفحات 62-54 برگشت به فهرست نسخه ها
شاخص‌های رصد کلان سیاست‌های سلامت جمهوری اسلامی‌ ایران
چکیده:   (3428 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: نقش تعیین‌کننده سیاست‌های کلی سلامت در تعیین جهت حرکت نظام سلامت از یک سو و لزوم بررسی میزان تحقق اهداف مندرج در سیاست‌های کلی سلامت از سویی دیگر، ارزیابی این سیاست‌ها را جهت مشخص کردن مقدار پیشرفت و آگاهی از قوت‌ها و کمبودها ضروری می‌سازد. هدف از مقاله حاضر، ارائه الگوی (شاخص‌محور) ارزیابی سیاست‌های کلی سلامت کشور ایران بود.
روش کار: مطالعه کیفی حاضر در سال 1397 برای شناسایی شاخص‌های مناسب رصد کلان سیاست‌های کلی سلامت انجام شد. برای این کار ابتدا فهرستی از شاخص‌های مناسب ارزیابی با استفاده از مرور مستندات و متون موجود شناسایی شد. سپس با توجه به معیارهای انتخاب، این فهرست محدود شد. فهرست تلخیص‌شده شاخص‌ها در نهایت با جمع‌آوری نظرات خبرگان نهایی شد.
یافته‌ها: از مجموع 345 شاخص شناسایی‌شده در مرحله مرور گزارش‌های موجود، پس از حذف موارد تکراری، تعداد 65 شاخص با توجه به معیارهای انتخاب، گزینش شدند. پس از جمع‌آوری نظرات گروه‌های تخصصی مرتبط با محتوای هر بند سیاست و اعمال اصلاحات لازم، 57 شاخص جهت ارزیابی کمی پیشرفت سیاست‌های کلی سلامت به تفکیک هر بند پیشنهاد شد. در پایان با انتخاب اصلح‌ترین شاخص نهایی، 13 شاخص برای ارزیابی کمی کل سیاست‌ها به صورت یک مجموعه ارائه شد.
نتیجه‌گیری: الگوی شاخص‌محور پیشنهادی می‌تواند به عنوان یک ابزار کاربردی مناسب برای نشان دادن روند پیشرفت یا پسرفت اهداف مندرج در سیاست‌ها استفاده شود. این الگو اگرچه کاستی‌هایی در شاخص‌های پیشنهادی و روش‌های ارزیابی دارد و برای تبدیل شدن به یک نمونه جامع باید بخش‌های مختلف آن تکمیل شود، ولی به نظر می‌آید نقطه مناسبی برای شروع باشد. زیرا با وجود تعیین مداخلات مهم تقویت نظام سلامت در سیاست‌های کلی سلامت، شواهدی از انجام شدن و یا نشدن این مداخلات و یا درست بودن و نبودن راهبردهای اعلام‌شده در اختیار نیست. 
واژه‌های کلیدی: سیاست سلامت، پایش و ارزشیابی، نظام سلامت، ایران
متن کامل [PDF 354 kb]   (957 دریافت)    
نوع مطالعه: مروري | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1397/9/6 | پذیرش: 1397/9/6 | انتشار: 1397/9/6


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 2، شماره 1 - ( بهار 1397 ) برگشت به فهرست نسخه ها