:: دوره 3، شماره 3 - ( پاییز 1398 ) ::
جلد 3 شماره 3 صفحات 289-283 برگشت به فهرست نسخه ها
روزه‌داری و دیابت
فریدون عزیزی
چکیده:   (1838 مشاهده)
زمینه و هدف: روزه از فروع دین و یکی از مهم‌ترین واجبات شرع مقدس اسلام است. ادای آن بر افراد بالغ و اما سالم فرض شده و در افرادی که موجب آسیب جسمانی و یا تشدید بیماری می‌شوند، نه تنها واجب نیست؛ بلکه حرام است، و قضای آن در زمان مناسب دیگر، بعد از ماه مبارک رمضان، تکلیف شده است. دیابت از بیماری‌های رایجی است که برای روزه‌داری شرایط خاصی ضروری است روزه‌داری دارای احکام و شرایط خاص است و بعضی از مبتلایان شرایط لازم برای ادای این فریضه را ندارند. در این مقاله، بعضی از مهم‌ترین ابعاد روزه‌داری در دیابت مرور شده است.
روش: این مطالعه، جمع‌بندی نشست روزه‌داری و دیابت در فرهنگستان علوم پزشکی است که به روش بحث متمرکز گروهی2 و مطالعه مروری کتابخانه‌ای در منابع معتبر داخلی تنظیم و ارائه شده است.
یافته‌ها: بسیاری از بیماران مبتلا به دیابت، در صورت رعایت اصول تغذیه و دستورات غذایی و تنظیم دستورات دارویی می‌توانند این فریضه الهی را در ماه مبارک رمضان و یا قضای آن را در ماه‌های دیگر به‌جای آورند. توصیه می‌شود بیماران مشروحه زیر روزه نگیرند: «افرادی که دیابت آن‌ها کنترل نیست»، «بیماران دیابت نوع 1 Brittle»، «بانوان باردار مبتلا به دیابت»، «بیماران دارای سابقه کتواسیدوز یا اغمای هیپر اسمولار»، «همراهی دیابت با عوامل خطر یا بیماری‌های عمده ای نظیر گرفتگی عروق کرونر، سیروز کبدی، نارسایی مزمن کلیوی، افراد مسن دارای اختلالات ذهنی»، «سابقه کاهش یا افزایش زیاد قند خون قبل از شروع یا هنگام ماه رمضان» و «افراد مبتلا به دیابت که دستورات غذایی و دارویی را خوب انجام نمی‌دهند یا در شرایطی قرار دارند که امکان انجام دقیق و صحیح این دستورات را ندارند»
نتیجه‌گیری: روزه به‌عنوان یکی از فرایض اساسی در دین اسلام به‌شمار می‌رود و می‌تواند برای پیشگیری و همچنین درمان برخی از بیماری‌ها مفید باشد. از شرایط وجوب روزه عدم السفر و عدم المرض است. از شرایط صحت روزه نیز عدم المرض است. درنتیجه اگر روزه برای بیمار ضرر داشته باشد، نه‌تنها واجب نیست، بلکه صحیح نیز نخواهد بود. افرادی که به دلیل بیماری نباید روزه ‌بگیرند، اگر اقدام به روزه‌داری کنند، پذیرفته نخواهد بود، چراکه همانگونه که اضرار به نفس حرام است، خوردن غذای اضافی یا کم نیز اضرار به نفس تلقی شده و حرام محسوب می‌شود.
واژه‌های کلیدی: اسلام، دیابت شیرین، روزه‌داری
متن کامل [PDF 320 kb]   (678 دریافت)    
نوع مطالعه: مروري | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1399/5/15 | پذیرش: 1398/9/30 | انتشار: 1398/9/30


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 3، شماره 3 - ( پاییز 1398 ) برگشت به فهرست نسخه ها