زمینه و هدف: در اسلام به روابط اجتماعی میان انسانها توصیههای فراوانی شده است. از مهمترین این روابط، برقراری ارتباط سازنده افراد جامعه با بیمار است؛ زیرا در زمینهسازی برای توانیابی و درمان بیمار مؤثر است. روش: این تحقیق با روش توصیفی تحلیلی و با تحلیل مفهومی و اَسنادی صورت گرفت. گزارههایی که بر وظایف اخلاقی افراد جامعه از منظر روایات دلالت دارند، جمعآوری، تدوین و تبیین شده است. یافتهها: طبق روایات، وظایف اخلاقی افراد جامعه در سه حوزه به دست آمد: 1) کادر درمان؛ 2) پرستاران و مراقبان بیمار؛ 3) عیادتکنندگان. نتیجهگیری: کادر درمان با رعایت وظایف اخلاقی خود موجب آرامش بیمار شده و زمینه تسریع در فرایند درمان را فراهم میکنند. پرستاران و مراقبان، باید نا آرامیهای بیمار را با محبت تحمل کرده و در روند درمان او تلاش کنند. عیادتکنندگان با عیادت خود برای بیمار، آرامش و امید را به ارمغان میآورند، همچنین با آگاهی از نیازهای بیمار در رفع آنها تلاش میکنند. عیادتکنندگان به هنگام عیادت از بیمار موظف هستند آدابی را رعایت کنند که عبارتند از: رعایت زمان عیادت، همنشینی کوتاهمدت، مهربانیبابیمار، دعابرایبیمار، عیادت از کسیکهبهعیادتنیامده، عیادت از بیماران مختلف، امساکنزدبیمار و آهسته حمد گفتن.