:: دوره 2، شماره 1 - ( بهار 1397 ) ::
جلد 2 شماره 1 صفحات 125-113 برگشت به فهرست نسخه ها
حیات طیبه یا سلامت معنوی اسلامی
چکیده:   (3739 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: حیات طیبه موضوعی معنوی و واژگان اصیل قرآنی و مبین فرهنگ دینی و زندگی اسلامی ‌است. این واژه اصیل و ریشه‌دار و پرمعنی را می‌توان مترادف مفاهیم جدیدی دانست که با عنوان سلامت معنوی در ادبیات علمی‌ زبان فارسی رایج شده است. خداوند تبارک و تعالی در قرآن مجید چنین می‌فرماید: «مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثَیٰ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیَاهً طَیِّبَهً ۖ وَلَنَجْزِیَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ2». «هر کس از مرد و زن کار نیکی به شرط ایمان به خدا به جای آرد ما او را به زندگانی خوش و با سعادت زنده ابد می‌گردانیم و اجری بسیار بهتر از عمل نیکی که می‌کردند به آنان عطا می‌کنیم» (1). زندگی پاک و گوارا، هدیه خداوند به اهل ایمان و عمل صالح است و نصیب کافران و منافقان و مشرکان نمی‌شود.
یافته‌ها: از منظر هستی‌شناسی، مردم را می‌توان به سه گروه عمده تقسیم کرد. گروهی که هستی را محدود به عالم طبیعت و ماده می‌دانند و منکر خالق در عالم امکان هستند. گروهی دیگر در عین خداباوری ضعیف و غیرمستحکم، عالم هستی را محدود به عالم طبیعت و ماده می‌دانند و باور جدی و چندانی به رستاخیز ندارند. دسته سوم اهل ایمان هستند که به مبدأ و معاد و حسابرسی روز جزا عقیده دارند.
بحث و نتیجه‌گیری: باورهای مردم در روش زندگی دنیایی آنان بازتاب داشته، تأثیرگذار است. در این نوشته مسیر وصول به حیات طیبه، با ویژگی‌های قرآنی، و با اتکال به سبک زندگی مورد توصیه اسلام ارائه می‌شود. در این رویکرد، نیل به حیات طیبه، که همانا سلامت معنوی اسلامی‌در زندگی دنیوی و نیل به کمال و سعادت ابدی است، با پیروی از تعالیم وحیانی قرآن مجید و دستورات حیات‌بخش پیامبر گرامی ‌و اهل بیت عصمت و طهارت تضمین شده است.
واژه‌های کلیدی: خدا، دین، قرآن، قیامت، سلامت ـ سلامت معنوی ـ حیات طیبه
متن کامل [PDF 336 kb]   (2281 دریافت)    
نوع مطالعه: مروري | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1397/9/8 | پذیرش: 1397/9/8 | انتشار: 1397/9/8


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 2، شماره 1 - ( بهار 1397 ) برگشت به فهرست نسخه ها