مرکز مدیریت شبکه، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، تهران، ایران
چکیده: (4492 مشاهده)
زمینه و هدف: طی حداقل نیم قرن اخیر، امیدزندگی در بدو تولد در ایران بهطور قابل توجهی افزایش یافته است، بااینوجود، هنوز اختلاف اساسی بین امیدزندگی در ایران با کشورهای توسعه یافته از جمله ژاپن باقی است. به همین منظور، این مطالعه در تلاش است تا پتانسیلهای افزایش امیدزندگی در ایران را شناسایی کند. روش:تعداد موارد مرگومیر ثبت شده در ایران بر حسب سن- جنس و علت مرگ برای سال 1394 از نظام ثبت مرگ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ایران و اطلاعات فوت مربوط به کشور ژاپن برای سال 2015 نیز از وزارت بهداشت، کار و رفاه آن کشور اخذ شد. پس از ارزیابی و تصحیح دادهها، با کاربرد روش تجزیه آریاگا، سهم گروههای سنی و علل مرگ در تفاوت امیدزندگی در بدو تولد دو کشور محاسبه شد. یافتهها: فزونی امیدزندگی در بدو تولد برای مردان و زنان ژاپن در مقایسه با ایران به ترتیب 2/7 سال و 10 سال بوده است. تفاوت دو کشور در مرگومیرهای کمتر از یکسال در هر دو جنس و همچنین مرگهای سنین سالمندی بهویژه برای زنان، سهم عمدهای در تفاوت امیدزندگی دو کشور دارند. به علاوه، بیماریهای قلبیعروقی، علت اصلی بالاتر بودن امیدزندگی مردان (7/3 سال ) و زنان (5/5 سال) ژاپن نسبت به ایرانیها بوده است. نتیجهگیری:لازم است سیاستگذاران و برنامهریزان برای بهبود امیدزندگی و سطح سلامت جامعه به کاهش مرگومیر نوزادان و کودکان، کاهش حوادث غیرعمدی بهویژه در سنین جوانی و کنترل و بهبود وضعیت بیماریهای قلبیعروقی در سنین سالمندی توجه کنند.
