:: دوره 2، شماره 4 - ( زمستان 1397 ) ::
جلد 2 شماره 4 صفحات 509-502 برگشت به فهرست نسخه ها
نظام دارویی ایران پس از انقلاب اسلامی
چکیده:   (3123 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف:اهداف نظام دارویی در همه کشورها افزایش دسترسی بیماران به داروهای اساسی با قیمت قابل قبول است. خودکفایی از اهداف اصلی دولت در سال‌های آغازین انقلاب اسلامی بود. از مهم‌ترین اقدامات که برای خودکفایی دارویی پس از انقلاب صورت گرفت، استقرار نظام نوین دارویی یا طرح ژنریک در کشور بود.
روش کار: جستجو در پایگاه های اطلاعاتی به زبان های فارسی و انگلیسی، استفاده ازاطلاعات منتشر نشده وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و تجارب شخصی
یافته‌ها: در راستای خودکفایی، کارخانجات ملی شدند و واردات محدود شد. درحال‌حاضر بیش از 100 شرکت در حوزه تولید دارو، دویست شرکت در زمینه واردات دارو، هفتاد شرکت در توزیع دارو و بیش از یازده هزار داروخانه در عرضه دارو فعال هستند. از فهرست ATC، حدوداً 27 درصد مولکول‌های دارویی در بازار ایران عرضه می‌شوند. سهم تولید داخل از نظر کمی: بیش از 97 درصد است. مجموع هزینه‌های داروهای مصرفی در کشور در سال ۹۶ حدود ۴ میلیارد دلار بوده است که بدون لحاظ کردن نقش سازمان‌های بیمه‌گر، پرداخت از جیب بیماران بیش از ۴۵ درصد آن را تشکیل می‌دهد. سرانه سالیانه مصرف دارو در ایران حدود ۵۷ دلار است که این شاخص در کشور ما نسبت به متوسط دنیا بسیار کمتر است. در سال‌های اخیر صادرات دارو حدود ۲۰۰ میلیون دلار بوده است ولی در سال ۹۷ به علت مشکلات ارزی، صادرات دارو ممنوع شد. بسیاری از محصولات با قیمت کمتر از بازار جهانی در داخل تولید می‌شوند. یارانه های دارویی هم قیمت برخی از اقلام وارداتی را به صورت مصنوعی پایین نگه داشته است.
نتیجه‌گیری: تشکیل سازمان غذا و دارو، از مهم‌ترین تحولات در عرصه دارویی کشور بود که می‌تواند زمینه‌ساز شفافیت و چالاکی در عرصه سیاست‌گذاری دارو باشد.
واژه‌های کلیدی: : نظام دارویی، نظام سلامت، بازار دارویی، سیاست‌های ملی دارویی، صنعت دارویی، ایران، انقلاب، سازمان غذا و دارو
متن کامل [PDF 263 kb]   (1678 دریافت)    
نوع مطالعه: مروري | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1398/7/21 | پذیرش: 1398/7/21 | انتشار: 1398/7/21


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 2، شماره 4 - ( زمستان 1397 ) برگشت به فهرست نسخه ها